________________
(मामाले मनिशमा प्रयोन) एयासिं निद्देसो, एवं लाभक्कमेण विन्नेओ । सद्धाभावे मेहा, तब्दावे धिति उ इञ्चाई ।। ४२१ ।। एतासां निर्देश एवं लाभक्रमेण विज्ञेयः । श्रध्धाभावे मेधा, तद्भावे धृतिस्तु इत्यादि ।। ४२१ ।। શ્રદ્ધા, મેધા વગેરેનો આ પ્રમાણે ક્રમવાર નિર્દેશ તે તેના લાભના ક્રમથી
वो. सौ प्रथम श्रद्धा, श्रद्धा होय तो मेधा, मेधा होयतीति (प्राप्त वाय.) આ પ્રમાણે આગળ જાણી લેવું. (૪૨૧)
(शिध्य प्रश्र) कारणरहियं कजं, घडाइयं जह न सिझइ कयाइ । एवं एयाहिं विणा, काउस्सग्गस्स नहु सिद्धी ।। ४२२ ॥ कारणरहितं कार्य घटादिकं यथा न सिध्यति कदापि । एवमेताभिर्विना कायोत्सर्गस्य न खलु सिद्धिः ।। ४२२ ।।
જેમ ઘટપટાદિ કાર્ય કારણ વિના કયારે પણ સિદ્ધ થતું નથી તેમ આ શ્રદ્ધા, મેધા વિગેરે વિના કાયોત્સર્ગની પણ સિદ્ધિ ન થાય - કાયોત્સર્ગ પૂર્ણ ન બને. (४२२)
आह-'करेमि' भणित्ता, पुणो वि 'ठामि' ति एत्थ किं भणियं ? । नहि अत्थ कोइ भेओ, किरियाजुयलस्स एयस्स ।। ४२३ ।। आह-'करोमि' भणित्वा पुनरपि 'तिष्ठामि' इत्यत्र किं भणितम् ?। न ह्यत्र कश्चिद् भेदः क्रियायुगलस्यैतस्य ।। ४२३ ।।
शिष्य प्रश्न पूछे छे - ' छु' (६२मि) अभइरीने इरी (मो २९ छ) (ઠામિ) એમ અહીંયા કેમ કહ્યું? (બીજી વાર ફરી ક્રિયાપદ કેમ વાપર્યું) કેમકે આ બે ક્રિયાઓમાં કોઈ ભેદ તો દેખાતો નથી. (૪૨૩).
(प्रत्युत्तर) भन्नइ-किरियाकालो, निहाकालो य हुंति सिय भिन्ना ।
૧૨ ૬
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
