________________
૧૩૮
-
૧ - આગમ જાણો !
–
138
સાહેબ, આ તો મહાભય છે.”
આખી વાતનો સાર એ છે કે જેના હૈયામાં પાપનો, પાપનાં નિમિત્તાનો, પાપની પ્રવૃત્તિનો અને પાપની વૃત્તિનો સતત ભય હોય તે આ સાંભળવા લાયક છે.
જેઓને પાપ પાપ નથી લાગતું – જેની નજર સામે પાપનું પરિણામ નથી આવતું, તેનામાં ધર્મ પામવાની કે પાળવાની લાયકાત પ્રગટતી નથી.
જેણે આ સૂયગડાંગ સૂત્રના અધ્યયનની સાચી લાયકાત પામવી હોય તેણે પાપનાં સ્વરૂપનું અને તેનાં પરિણામોનું રોજ ચિંતન કરીને હૃદયમાં પાપનો ડર પેદા કરવો જોઈશે, પાપ છોડવું પડશે.
મોટે ભાગે જીવો દુઃખથી બચવા અને દુન્યવી સુખને પામવા પાપ કરતા હોય છે. જે પોતાના જીવનમાંથી દુઃખનો ડર અને દુન્યવી સુખની ભૂખ ઉપર વિજય મેળવી શકે છે, તે જ પાપથી બચી શકે છે. જે પાપનાં પરિણામોનો સાચો વિચાર કરી શકે છે તેના હૈયામાં જ પાપનો સાચો ડર પેદા થાય છે.
સુખની સામગ્રી મળતી હોય, તેમાં ખેંચાયો કે ગમો થયો તો પાપમાં લઈ જશે. “દશવૈકાલિક' આગમમાં કહ્યું છે –
'जे अ कंते पिए भोए, लद्धे वि पिट्ठी कुबइ ।' કાંત અને પ્રિય ભોગ મળતાં હોય તો પણ
પીઠ ફેરવી લેવી.' સભા: ખરેખર પાપભીરુ તો સમ્યગ્દષ્ટિ જ હોય ને ?
જે સમ્યગ્દષ્ટિ હોય તે તો પાપભીરુ હોય જ. પરંતુ જે સમ્યગ્દષ્ટિ ન હોય તે પાપભીરુ ન જ હોય તેવું નથી.
જે અપુનબંધક બન્યો હોય, આગળ વધીને જે માર્ગાભિમુખ, માર્ગપતિત કે માર્ગાનુસારી બન્યો હોય, આ બધા જ જીવો પાપભીરુ હોય છે. માટે જ અપુનબંધકની ઓળખ આપતાં કહ્યું કે –
“પાપ નવિ તીવ્રભાવે કરે' આ ભૂમિકાના જીવો પાપ ન જ કરે, એ શક્ય નથી. પણ એ જ્યારે પણ પાપ કરે ત્યારે રસપૂર્વક, કર્તવ્ય માનીને ક્યારેય ન કરે. કારણ કે તેઓ પાપભીરુ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
