________________
વળાથી પધારતા વૃદ્ધિચંદજી મુનિરાય, કૃપાદૃષ્ટિએ તેમની દિપરદિન્ન વૃદ્ધિ થાય. સંગ્રહણિ વ્યાધિ કરિ નિવાસ રહેલ, ગુરૂરાજ શરીરમાં પૂર જેહ કહેલ; દિન પર દિન્ન શક્તિ ફેલાવી રહ્યો તેહ, મંદ શક્તિ થઈ ગઈ વિચારે ગુણગેહ. રહેવું પડશે સ્થિર શકિત આવે જે કાંય, તે શત્રુંજયને રૈવતગિરિ ભેટાય; અભિલાષા ગુરૂના અંતર માટે થાય, ફરસના અભાવે ઈચ્છા રહિ દિલ માંય. ડોળીયે પધારવા પ્રેરણું ગુરૂજીને થાય, કેટલીક બાજુથી મેટા પિતે ગણાય; વિચારી ન જાતા મારગ પ્રચલિત્ત થાય, નિર્વાણુ પર્યત્ત હવે સર્વ કાળ રહે આંય. એગણી એગણ વાળીશમાં ગેઘે જાય, ગુરૂ આજ્ઞા થાતા મેતિ વિજય મુનિરાય; ઉપધાન વહન કરે શ્રાવક શ્રાવિકા આંય, સસરણની રચનામાળ સમય પર થાય. યાત્રિક નાપા બદલજે રકમ અપાય, પાલીતાણું નૃપને હકિકતએ ચરચાય; મુખ્ય કાર્ય વાહકે રાજનગરના જેહ, દેવા રકમ યાત્રાળુ દિઠ વિચારતા તેહ. અડચણ અનેક પણ એહ બાબતમાં થાય, તેથી ઉધડ આપવાના મત્ત પડતા આંય; ફાળો કરવો તસ વ્યાજથી કમ અપાય, સમ્મત્ત એ વાતને વૃદ્ધિચંદજી મુનિ થાય.
૧૩
૧૪
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
