________________
[ 28 ]
વૃદ્ધિચ'દ મુનિશ્વર, પામી સુગુરૂપસાય, અભ્યાસ અનુભવ, નિત્ય વધારતાં જાય; સાધુ ક્રિયા સુત્ર કઠે, પ્રથમ વૃત્તિ થઇ જાય, દેશ વૈકાળીક પણ, અર્થ સાથે વંચાય. ટેરાયના રાગી, હીરાચંદ યતિ આંય, વ્યાકરણ અવર, અભ્યાસ તે આગળ થાય; તિક્ષણ મતિ વધતા, અભ્યાસે રૂડી પેર, ચેામાસુ ઉતરતા, અહિંથી જતા અજમેર. નાગાર આવતા, વ્યાધિવાના જણુાય, વૃદ્ધિચંદ મુનિને, જુદા પડયા ગુરૂ ભાય; સિદ્ધગિરિ ભેટવા, થઇ ગઇ એહુથી ડેર, ગુરૂ સાથે આંહીથી, જાતા વિંકાનેર. અનુક્રમે વિચરતા, સંગાથે ગુરૂરાય, ત્રીજું ચાતુર્માસ ત્યાં, ચરિત્ર નાયકને થાય; ગ્રંથ 'ચી સિદ્ધાંતા, સમજાવે ગુરૂરાય, વૃદ્ધિચંદ મુનિને, વાંચવા સરલતા થાય. અજમેરના શઘને, કુંઢીયાના પુજ્યપાદ; કહે રતનચંદ રિખ, પ્રતિમા સબંધી વાદ; મુટેરાયથી કરવા, વાત ચામાસે થાય; મહિ' આવવા સમયે, પાખારા ગણી જાય. તપચ્છિ મુનિના, ખિલકુલ જ્યાં ન વિહાર, વિચરી મર્ ભૂમિમાં, કિધા અતિ ઉપગાર; બ્રેટી કેશરીયાજી, ગુર્જર પર ગુરૂરાય, જતા રાજનગરમાં, શેઠ મળ્યા હેમાભાય. પંજાબી મુનિની, પ્રથમ થઇ પિછાન, સૌભાગ્ય વિજયાદિ, દાનવિમળ જોઇ જ્ઞાન, સંતુષ્ટ પરિચયથી, થાતા સરવે એહુ, શવ સાથે સિદ્ધગિરિ, ત્યાંથી જતા ગુણ ગેહ,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
દ
19
www.jainelibrary.org
