________________
૧૦૮ કર્મોદયાનુસાર બજાવતું હતું, જ્યારે શ્રીમદ્ભો આત્મા તો શુદ્ધ સ્વભાવમાં વર્તતો હતો.
કુશળ ડૉક્ટરોના સતત નિર્દોષ ઉપચાર, ભક્તિમાન મુમુક્ષુઓની અનન્ય સેવા તથા સ્નેહી સ્વજનોની કાળજીભરી માવજત છતાં આયુષ્યના અભાવે સર્વ ઉપાય નિષ્ફળ ગયા અને ઊઠવા-બેસવાની શક્તિ પણ ન રહી. ત્યાં ચૈત્ર વદ ૪નો દિવસ આવી પહોંચ્યો. દેહત્યાગના આગલા દિવસે સાયંકાળે શ્રી મનસુખભાઈ, શ્રી રેવાશંકરભાઈ, શ્રી નરભેરામભાઈ વગેરે ભાઈઓને શ્રીમદે કહ્યું કે ‘તમે નિશ્ચિંત રહેજો, આ આત્મા શાશ્વત છે. અવશ્ય વિશેષ ઉત્તમ ગતિને પ્રાપ્ત થવાનો છે, તમે શાંતિ અને સમાધિપણે પ્રવર્તશો. જે રત્નમય જ્ઞાનવાણી આ દેહ ધારાએ કહી શકવાની હતી તે કહેવાનો સમય નથી. તમે પુરુષાર્થ કરશો.' આવી સ્પષ્ટ ચેતવણી આપી છતાં રાગના કારણે તેઓ સમજી શક્યા નહીં અને ભ્રમમાં રહ્યા કે અશક્તિ વિશેષ જણાતી હોવાથી આ પ્રકારના ઉદ્દગારો નીકળ્યા હશે. દેહવિલય પૂર્વેના છેલ્લા બાર કલાકની ચર્યા તેમના લઘુબંધુ શ્રી મનસુખભાઈએ એક પત્રમાં આ પ્રમાણે લખી છે –
રાત્રિના અઢી વાગ્યે અત્યંત શરદી થઈ તે સમયે તેઓશ્રીએ જણાવ્યું કે નિશ્ચિંત રહે, ભાઈનું સમાધિમૃત્યુ ૧- ન્યાયાધીશ શ્રી ધારશીભાઈ દર્શન-સેવાનો લાભ લેવા રાજકોટ આવી ચૈત્ર સુદ ૧૩ થી ચૈત્ર વદ ૪ સુધી રોકાયા હતા. શ્રીમદે તેમને કેટલાંક પદો લખાવ્યાં હતાં. ચૈત્ર વદ ૪ની સાંજે તેમને મોરબી જવાનું હોવાથી શ્રીમની રજા માગી. તે વખતે શ્રીમદે ફરી ફરી કહ્યું, ઉતાવળ છે?' શ્રી ધારશીભાઈએ કહ્યું કે બે-ચાર દિવસમાં પાછો આવીશ. છેવટે શ્રીમદે કહ્યું, “ધારશીભાઈ ઘણું કહેવાનું છે. અવસર નથી. અમારા સમાગમે અંબાલાલ, સૌભાગ્યભાઈ અને મુનિશ્રી લલ્લુજીને અપૂર્વ સ્વરૂપજ્ઞાન પ્રાપ્ત થયું છે.' તે વખતે આ વાત શ્રી ધારશીભાઈને સામાન્ય સમાચારરૂપ લાગી હતી. તેમને ખ્યાલ આવ્યો ન હતો કે તેમના ભાવિ કલ્યાણ માટે તે અંતિમ અમૃતવાણી હતી.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
