________________
મ. મિ. ૮
શ્રી કુમારપાળ રાસ.
ફરે પુરૂષ પર મંદિર, ભૂપ ન ભેટયો જ્યાંહાં; કુમરનિરંદ ભેટયા પછી, હસ્ત ન એ કયાહાં. પર
ચઉપઇ. અસ્ય વચન મુખિલો લઈજસઈ, નવ લાખ ટંકા દીધા તસઈ; ચારણહરખ કહઈ સુણિનરનાથ, મઈ આપે તુઝ જમણે હાથ. ૫૩ અસું કહીનઈ ચારણ જાય, માલા ઉગટણ અવસરિ થાય; વિધવિધ પુરૂષમલીઆ તેણુવાર, વાગભટ બેલ્યો જયકાર ૫૪ આર લાખ સેવન દીઉં સહી, અષ્ટલાખ રાજા રહે કહી; વાગભટ આપું કહઈ હું સેલ, સુરનર કરતા કીર્તિ કલ્લોલ. ૫૫ બિઈ કરજોડિ બેલઈ ઈસ, સેવન લાખ દીઉં બત્રીસ; શ્રાવક એક ભખે કર જોડિ, દિઉં સેવન હું સવાકડિ. ૨૬ રાજાઈ તે તે સહી, મુખ જેઉ હઈડઈ ગઈગહી; મહુઆને વાસી કહેવાય, હાસ પિતા ધારૂ માતાય. ૫૭ તેહને પુત્ર જગડુશા એહ, જેને ધર્મ ઉપરિ બહુ નેહ, તેહનઈ માલા દીધી ત્યાંહ, તેણે ઘાલિ માતા ગલિ માંહિ. ૫૮ જનની સમ નહિં તીરથકોઈ, સ્વર્ગ મૃત્યુ પાતાલઈ જોઈ જશુઈ માંની પિતાની માંય, સકલ તીર્થ ઘરિ બઈડ થાય. પટ જેણી માતાઈ ઉદરિ ધર્યો, મલમૂત્ર જોઈ ચેખ કર્યો, તે માતાના પૂજઈ પાય, ગુણ ઉસંકલ કિંઈ ન થાય. ૬૦ સેવન બરાબરિ તલઈ જોય, ખંધિ ધરી કરઈ તીરથ ય; ઈદ્ધમાલ પહઈવઈ માય, ગુણ ઉસંકલ કિમઈ ન થાય. ૬૧
૧ તિહાં સહી. ૨ ગહગહી.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org