________________
૧૧૨
કર
ઋષભદાસ કવિ કૃત.
આ, ક ચઉપઈ. પુણ્યાને ઉત્તર ન થાય. ભજન વેલા મૂખ્ય જાઈ; વાદ સમય ગાથા વિસરઈ, વ્યાખ્યાનની વ્યાઘાતજ કર. ૭૮ ગાન કરતા ગલું બંધાય, શુદ્ધ અર્થ મરડિઈ દુખ થાય; સભામાંહિ ટુંકારે કરે, એ સાતે બેલ હઈઈ ખટકઈ. ૭૮ ભૂપઈ પુછિઉં જેહ વિચાર, પંડિતનઈ કહઈતાં હુઈ વાર; સેય બેલ હઈઈ ખરખરઈ, પછઈ અવધિ ખટ મહિના કરઈ. ૮૦ અવધિ આજ્ઞા લઈ રાય, પંડિત ચાર પરદેસઈ જાય; આવ્યા નવોટિ મરૂથલી, તિહાં એક પંડિત દીઠે વલી. ૮૧ સુંદર ડાઢી સુંદર વાન, જાણે નાગરવેલી પાન; ચંદ્ર દેહન કઈ વિજ્ઞાન, નિજ ડાઢીનું રાખઈ માન ૮૨ મુહુત ન રાખઈ ડાઢી તણું, તે મૂરિખ જગમાંહે ઘણું; અસત વચન બેલેં અજ્ઞાન, ડાઢી નહિ તે કહું ઉપાન. ૮૩ હાસ વિનોદ કુતુહલ કરે, ભાંડ વચન મુખથી ઉચરે; સ્ત્રીની કથા કરઇ અતિઘણી, ડાટી નહિ તે કહું પુંજની. ૮૪ સંવર નહી જસ ખાધાતણે, કેધ, લેભ, કામ રસ ઘણે લંચા ભેજન આસ પરઘાં, ડાઢી નહી તે કહું ઝાંખરાં. ૮૫ પુણ્ય પાપની ન લહઈ વાત, ન લહઈ શાસ્ત્રતણ અવદાત; વ્રત પાલઈ જે થાઈ મડું, તે ડાઢી કહીઈ સુપડું. ૮૬ જીવ જતન નવા પરિહરી, જગમાં કાઢી તેહની ખરી; કપટ નહી નર પરઉપગાર, તે ડાઢી જગમાંહિ સાર. ૮૭ સાર પુરૂષ કાઢી પણિ સાર, દીઠા પંડિત રૂપ અપાર; કચંદ વદન દેહ કંચનવાન, વિદ્યાતણું તે દેતે દન. ૮૮
૧ નવિ. ૨ જગિ. ૩ ચક.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
