________________
કુશલલાસ વિરચિત [આનંદ કાવ્ય કંધિ કુહાડો સિરઘડે, વાસે મઝ થલાહ;
૨૧૬ બાબા બાલ દેસડે, તિહાં પાંણી હંદી તાત, કહર ઉંદે કારણે. પ્રીઉ છેડે અધરાતિ; ૨૧૭ બાબા બાલું દેસડ, જિહાં પાણી ફેએહ, આધી રાતે કુકઓ, ક્યું માણસ મુએહ; ૨૧૮ જીણુ ભંય પંનગ પીવણ, કેર કટાલા રૂપ, આકે કેગે છહડી, હું ભાગે ભુષ; ૨૧૯ પિરણ ઉઢણ કંબલા, સાત પુરસે નીર, આપણુ લેક ઉભપરા, ગાડર છાલી પીર; ૨૨૦
ચાપઈ. અતિ અવગુણ મારૂબ્ય તણ, માલવણ કહીયા અતિ ઘણા; ટેલે વાત સુણી હ રહે, મારવણ પ્રીતમને કહે, ૨૨૧
વાત. લે મારૂને કહે છે.
ચાપઇ. કહે મારવણી થાહરે દેસ, કેહવા માણસ કેહ વેસ, વલતી માનવણી વાતાં કહે, પ્રીલ આપે સઘલી પેરિ લહે; રરર
દૂહા, મારૂ દેસ ઉપનીયાં, ત્યારે દંત સૂત, સરલી કરજ બચાં હર્યું, પંજન જેહા નેત; રર૩ મારૂ દેસ ઉપનીયાં, સરયું પધરીયાંહ, કડવા બેલન બેલડી (માટુ), મીઠાં બોલણી યાંહ; ૨૨૪ દેસ નિવાણ જલ સજલ, મીંડા બોલા લેય, મારૂ કામણ ધર દિષણ, હરિ દ્દયે તે હેય; ૨૨૫ સૂણિ સુંદર કેતા કહ, મારૂ દેસ વષાણ,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org