________________
૧૦ વાચક કુશલલાભ વિરચિત [આનંદ કાવ્ય છડા ગાયોનું સાંમાં ધવાડે છે વાછડારી મા છે તિકે પણિ બાંધી ચારે છે ઈમ કરતાં વાછડા મેટા હુઆ હૈડાંરી પાયગામ આં. વેને બાંધી ચરે છે ધેડાં સમીરા તબ ઉણનું દીજે છે મોટા
આ તદ ભલા કારીગર તેને એક વહલ ફેરીસીકરાડી સે ભારી નહીં આદમી દેય બેસે તૈસી છે ભલા સારવાંનાંનું દેને તે પેહલીયા ફેરાયા છે ઉણજ વેલેં જોતરીઆ હિવે જેસલ ખવાસ આપ સેને સદા વેહલ ફેરે છે ઈમ કરતાં વેલીયાંનું ભલા ભણયા ઘડીયા જોયણ જાયે પવન જેમ પંથ વડે તિણ વેહલીયાંનું ઘેડા હન આપડે સડા પાધોરે મેં સરભંગ કીધા છે થિકે નહીં સાસ ભરાયે નહીં ઈસા સીખાને પિંગલ રાજા આગે કહ્યો આજમાહારાજા આપ કહેતે ઉમાદેવડીરે આંણે કરો તે વેહલીયાને હલ તયાર છે ઈસ સુણેને પિંગલ રાજા બેલીયા
અથ દૂઠા. જેસલને પિંગલ કહે, કરિ અણે પરમાણ, એક દિન દેવડી, જીમ આ તિમ આણ. સાચે ચાકર તુંહી, તું સેવગ હું સમ, આગે તે પરણાવી, કરિ તે વલી કામ. સેવનગિરથી ચિંહું દિસે, રૂધા મારગ ઘાટ, પંથી કે પુંગલ તણે, વહિ ન સકે કઈ વાટ. કટકી જે આપે કરાં, તો મન રૂસે રાય, સામતસી રૂડા થકાં, બધિ ન બેસે કાય. વચન સુણી રાજા તણે, જેસલ કીધ પ્રણામ, તે હું છેરૂ તાહરે, જે સારૂં એ કામ.
અથ વાત. રાજા કહણ લાગે નેઉ કેસ સેવનગિર છે એકણુ દિનમે ઉમા.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
