________________
(૨૦૬). નળદમયંતીરાસ, પણ તું કરે પ્રતિજ્ઞા જેહ, એવડું કશું પરિક્રમ એહ; મિત્રભાવ તુજ સાથે ખરે, ભૂત્યભાવ તે મેહુ પરે. ૬૧ “સ્વયિ પર્જન્ય પુલવી જલ ભરે, સૂરિજ સ્વયિ અનુયાલું કરે
સ્વયિ વૃક્ષ આપે ફળફૂલ, અમૃત વર્સ ચંદ્ર અમૂલ દર તિમ જગ વરતે જે સજના, તે ઉપકારી વિષ્ણુ પ્રાર્થના
તે સવિ માહેતું અવતંસ, મિત્ર પરમ ઉપકારી હંસ! ૬૩ મિત્ર વિના જીવિત તે ફેક, મિત્ર વિના કુણ વારે શેક; મિત્ર વિના કુણ લહે મન વાત, મિત્ર વિના કુણ લહે સંઘાત! ૬૪
(બત.) “યદીમા નીદર્ય હાં, બેચાર બુદન્ મુસ કિલાસ્ત; રાજબૂદ બાહર કિસેઈ, જિહાર કર્દન મુસ્ત કિલાસ્ત” ૬૫
(દાહરા.) દુનિયા યારાં વિગર, જે જીવણ સવિ ફોક; કહ્યા ન જાવે હરકિસે, આપણે દિલકા શેક!
(પૂર્વ ઢાલ પાઈ.) મિત્ર વિના કુણ ઉભું રહે, મિત્ર વિના કુણ આપદ સહે,
મિત્ર વિના કુણ આપદ દહે, પખીર નીર ઉપનય કવિ કહે. દ૬ મુખ મિઠાં વિણઠાં ચિત્ત, તે મિત્રાઈ શત્રુ નિમિત્ત; સા મિત્રતા વિના સારીએ, જેથી જશજીવિત હારીએ. ૬૭
(દુહા છંદ) સજજન તિહાં ન પતીજિયે, જહાં કપટકે હેત;
જાળું કળી કણેરકી, તન રાતું મન વેત! સેઓ ઈસી પ્રીતી કરી, જેસી રૂખ કરાય; ધૂપ સહે શિર આપણે, ઓરાં છાંહ ધરાય.
૧ નેકર ભાવ. ૨ મેઘ પોતાની મેળે જ. ૩ દેરૂદાર. ૪ પતે દુઃખ વેઠે. ૫ દૂધ પાણીની પેઠે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
