________________
( ५० )
પ્રાંત ભાગ અને શ્રી ભભયદેવસૂરિએ રજયતિહુ અણુ' તેાત્ર અપભ્રંશ'ભા ષામાં રચ્યાનુ” (વાંચવાથી) મારી જાણમાં છે. તથા શ્રીહેમચંદ્રે પ્રાકૃત વ્યાકરણ'ના મા પ્રકરણમાં આ ભાષાની અનેક ગાથાઓ टांडी छे. ते अधाना नमूना माये आयुं धुं. श्रीभु तो ही, पशु અપભ્રંશ ભાષામાં પ્રત્યેાજાતી કેટલીક વિભક્તિ જેકીને તેવી જ આપણી ગુજરાતીમાં પ્રચલિત છે. તેમ જ કેટલાંક સÖનામે તથા અવ્યયેા પણ અપભ્રંશ ભાષાથી જ આપણી ભાષાને મળ્યાં છે અને તેમ હોવાથી જ આપણી ભાષાના વિશિષ્ટ સંબધ તે અપભ્રંશ ભાષા સાથે છે' એમ કહેવામાં આવ્યું છે. તે હકિકતને પ્રમાણિત કરવા માટે નીચે પ્રમાણે ઉદાહરણા દર્શાવ્યાં છે. નીચે દર્શાવેલ
१. पहठी कनि जिणागमहो वत्तडिआ वि जासु । गू० ( पेठी काने जिनागमनी वातडी पण जेने)
अम्हारुं तुम्हारुं वि एहु ममत्तु न तासु ॥७४॥ गू० (अमारुं तमारुं पण ए ममत्व न तेने) - प्राकृत द्वयाश्रय- आठमो सर्ग ( हेमचंद्र ) २. तुहु सामिउ तुहु माय बप्पु तुहु मित्त पियंकरु गू० (तुं स्वामी तुं मात बाप तुं मित्र मियंकर)
तुहु गइ तुहु मइ तुहु जि दाणु तुहु गुरु खेमंकरु । गू० (तुं गति तुं मति तुं ज त्राण तुं गुरु क्षेमंकर) हवं दुहभरभारित वराज राउल निव्भग्गह, गू० (हुं दुःखभरभारित बराक राजा निर्माग्योनो) लीणउ तुह कमकमलसरणु जिन ! पालहि चंगह ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
