________________
ا
م
م
له
»
( ૨૫૨ )
શ્રી હીરવિજ્ય. (ઢાલ. થિર થિર કાંપતારે, મૃગ વાઘતણું ભયમાંહિ.)
( રાગ, મેવાડે.) જેણે દિલ્હીપતિ દેખરે, છ વાદ વિવેક;
શાહી અકબર રંજીઆરે, હાર્યા વાદી અનેક. શાહ અકબર એમ કહેર, હીર તણે શિષ્ય સાચ
રેહણાચલને ઉપને રે, તે ન હુયે વળી કાચ. જગગુરૂને શિષ્ય એ ખરે, દિસે બહુ ગુણગ્રામ;
તિહાં દિલ્હીપતિ થાપર, ‘સૂરિ સવારે નામ. રૂષભ કહે સુત તે ભલારે, રાખે પિતાનું નામ;
શ્રી આદીશ્વર કુલે જુએરે, ભરત વધારે મામ. વસુદેવતણે કુલ વિકમરે, (ત્રિકમેરે), દસરથને કુલિ રામ,
નૃપ પાંડુ કુલે પાંડવોરે, જેણું કર્યા ઉત્તમ કામ. એણે દ્રષ્ટાંતે જાણજોરે, તે ચેલે જગિ સાર;
નિજ ગુરૂ મામ વધારતેરે, સંભારે તે વાર. વીરવચન અજુઆલતીરે, ગૌતમ ગંભણ જાતિ,
તે તેના ગુણ વિસ્તરે, નામ જપેરે પ્રભાતિ. હીર વચન દીપાવતેરે, જેસિંગ પુરૂષ ગંભીર
જેણે ગણ્ય સંઘ વધારીરે, ગયે ન જાણે હીર. બિંબ પ્રતિષ્ટા બહુ થઈને, બહુ ભરાયારે બિંબ શ્રીજિનભુવન મેટાં થયાંરે, ગછ વાધે બહુ લંબ, ૯
( દુહા ). ગછ ગુણ જ્ઞાન વધારતે કરતે ચઢતાં કામ;
સકલ પાટ દીપાવીઆ, રાખ્યું હીરનું નામ.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
