________________
દીક્ષાવિધાન.
( ૩૭ ) ( દુહા ) જિમ ફળ વિદુર્ણ રૂખડું, લોચન વિણ સંસાર;
જિમ ઘર નું પુત્રવિણ, તિમ રવિહણી નાર. પંડિત વનિતા વનલતા, ન રહે વિણ આધાર;
ઋષભ રત્ન સનેકરી, શેભે નહિં સંસાર. સુગુણ સુધાં માણસા, નિ અવગુણ હેત; કે રંડા કે વિરહણી, કેઈ સંતાન ન હુંત.
(ઢાળ ૨૩ મી-દેશી એપાઈની-રાગ વેરાડી. ) પૂરવ કર્મ પસાએ ય, પામી નારિ રંડાપણ સેય,
દુખણ ધર્મ કરે તે ઘણું, ભણી શીલ રાખે આપણું. ૧ નકાર ગુણે નવ તત્વ વિચાર, ઉપદેશમાલા ગ્રંથ અપાર;
જીવ વિચાર ભણે મનરાગ, અરથ લહી પામી વૈરાગ. ૨ કહે પુત્રી હું સંયમ ગ્રહું, કુણુ કારણ સંસારું રહું;
વારે માય ન માને જિસે, માતા વૈરાગિણિ હુઈ તિ. ૩ પિતા કહે ન રહું સંસાર, સંયમ ત્યે પુત્રી ને નાર,
કુણ કારણ હું આણે ઠાર, ન ગમે મુજ રહિવું સંસાર. ૪ માતા પિતા ત્યે સંયમ સાર, પુત્ર તણે શિર આપે ભાર,
પરણવાની વાત જવ કરે, અમીપાલ સુત નવિ આદરે. ૫ કહે હું લઈશ સંયમ ભાર, તુશ્ન જાતાં મુજ કુણ આધાર,
માત પિતા સહુ વારે તહિં, અમીપાળ સુત માને નહીં ૬ સંયમ લેવા સજ એ યાર, ચાગતિ તણું નિવારણ હાર; દાન શીલ તપ ભાવન સાર, જાણે જગ દીસે એ ચાર. ૭
૧ વગરનું. ૨ સ્ત્રી. ૩ વનની વેલ. ૪ મના કરે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
