________________
વૈરાગ્ય વર્ણન.
( ૨૦ ) પહુવી નિત્ય નવેરડી, પુરૂષ પુરાણે થાય;
વારે લીધે આપણે, નાટિક નાચી જાય. ઢોલ દદમા દડદડી, કેતે ગયે બજાય હમ દેખતે જગ ગયે, જગ દેખત હમ જાય. ૪
(ઢાળ ૧૬ મી-દેશી ચેપાઇની-રાગ વેરાડી.) જાવું સહી ચિતે મન હીર, અથિર આતમા અને શરીર;
દેખતાં ચાલ્યાં માય બાપ, નિ જાવું આપણે આપ. ૧ ઈમ ચિંતી રહે જિહાં નિજ ભ્રાત, પાટણ પહુચાડી પછે વાત,
વિમલા ઈરાણી બે સતી, હીર બહિની દુખ કરતી અતી. ૨. દુખ ધરતી દેય આવે ત્યાં હિં, હાલણપુર નગરી છે જ્યાંહિં,
આવી ઉતર્યા બંધવ ઘરે, દુખ ધરતાં રેઈ બહુ પરે. ૩ માય તાયને પ વિડ, હું તે અમ ઊપર બહુ મેહ;
અંતે ન મળ્યાં જનુની બાપ, પૂર્વ કર્મનાં ન જાય પાપ. ૪ અંત સમે જવ કહાનડ થયે, બલિભદ્ર જળ લેવા ગયે;
મેહ ઘણે પણ હુઓ વિયેગ, નવિ જાએ પૂર્વ કર્મના ભેગ.૫ મુગતે પુહુતા જિનવર વીર, પાસે નહિં તવ મૈતમ ધીર;
ધા શૈતમ જિન નવિ મિલે, કર્મવિ છેહ ટાળે નવિ ટળે. ૬ વિ છેહ પૂર્વે પાડયા અમે, માય બાપ મિલે કિમ તમે
જૂરી મન વાળે તસ ઠામ, ઘણા દિવસ રહે તેણે ગામ. ૭ પછે પીહરથી બેઉ સંચરે, હીરકુમારને હાથે ધરે, તેડી આવ્યા પાટણ માંહિં, હીરકુમર ઘર રહિયે ત્યાંહિ, ૮ ૧ નવી નવી ૨ જૂનાગઢ. ૩ વારો આવ્ય.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org