________________
શ્રી શત્રુંજયતીર્થરાસ.
ગાંગેય શસ્ત્ર મૂકી કરી, લુંટતે ભકતે મહીપીઠે; કેશે પિતઅઘિ ફરસતે, આંસુ જલભરિ દીઠે. ગં. ૧૦ રાજા સુતને લેઈ કરી, મિલીયે હીયડેસું લાયે; જે હર્ષ થયે સુતતાતને, તે તે કિહિ ન કહેવાયે. ગં. ૧૧ ગંગા ગંગા જેમ ઉજલી, બેઠી પ્રિયુ આગલિ આયે; નિજ અંકે થાણે પુત્રને, દેખી રાય હર્ષિત થાયે, ગં. ૧૨. ભર્યો સ્નેહે હદય રજાતણે, કહે ગંગા ભજનિજ રાજે; જોઈ સનમુખ નયણહે જાલુએ,જીમ હું સુખ પામુંઆજે. ગં. ૧૩ કિણહિસું મન લાગે નહી, તુજ પાખે નારી સુજાણ; નિશિહીણ સુધાકરની પરે, નિસ્તેજ રવૃષ્ટિ ભાણે. ગ. ૧૪ ઘરિ આવે તે ઘરિણી તે ભણી, ઘરિ આવ્યા હવે
ઉછરંગે; તુજ વિરહ અગ્નિ દાજી રહ્યા, શીતલ કર રહા અંગે. ગ ૧૫ ત્યારે ગંગા પતિને કહે, સ્વામી નિજ વચન સંભારે; તમે ભ્રષ્ટ થયા જે તેહથી તે, કેમ આવું અવધારે. ગં. ૧૬ જે જીવહિંસા દુઃખદાયિની, પરભવ દુરગતિ
સંપાને; જે ત્યાગ કરે નહી તેને, તે તેમનું કહી વ. ગં૧૭ જાણે શસ્ત્ર શાસ્ત્ર. કલા સહ, તાહરો સુતકોવિદ એહે; ધર્મવાન ભગતિ તાહરે વિષે, મુજસું હવે કિસા સનેહ. ગં. ૧૮ એ પુત્ર નરેશ્વર તાહરે, આવી ઓલખાવણ કાજે; આજ્ઞા આપ હવે મુજ ભણી, ઘરિ જાઉં તાતને રાજે. ગં. ૧૯ એહવું કહિ પતિને માનિની, બહુપરિ વારતા રા; પતિ સુતને ચાટુ વચન કહ, નિજ બાપ તણે ઘરિ
જા. ગં. ૨૦
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
