________________ શ્રી શત્રુંજય તીર્થરાસ. 163 એ નયણ પસારને, રવિ દેખણરથ થ શે. બા. 10 સૂરજ સરિખે આકર, બાહુબલ મુખ દેખીરે, ચકી લેયણ મીચીયાં, આંસૂ ભરીયા પિખીરે. બા. 11 જગ મુખ ભરતભણું કહે, બાહુબલી રાજાને રે, “ઉદ્વિગ્ન સ્વામી કિમથયા, વચન યુધ્ધ હવે મારે. બા. 12 એતલે જીત કાસી થયે, ભરત કહે ઈમ લાછરે; ઘર મહા સિંહ નાદસું, ચકી બેન્ચે ગાજી. બા. 13 કાપી તામ વસુંધરા, પડીયા પર્વત શ્રેગરે, વારિધિનાં જળ ઉછળ્યાં, સેખ સંકે અગેરે. બા. 14 હયગય બંધણ તેડિને, નાઠા સૈન્ય મૂછણા; એહ શબ્દ સુણી કરી, બાહુબલ રીસાણરે. બા. 15 હડા નાદ કી તિહાં, ફુટે જેણિ બ્રહ્માંડોરે; હાલ કલેલ જલનિધિ થયેકગિરિ થયા ખંડ અખડરે. 16 ચકિત થયા સહુ દેવતા, ચકી ડા નાદે રે; સિંહનાદ બહુ બલકી, વધીયે ભૂપતિ સારે. બા. 17 તે વાદે પણ હારીએ, સહુ સાંખે ભરતે રે, મુષ્ટિ પુષ્ટિ હવે કી, તજી વિખવા કરે. બા, 18 કટપટી બાંધી કરી, વીર કુંજર બલવતરે; ચરણે જોઈ ધૂણાવતા, ભુજમાં ફેટ કરતેરે. બા. 19 બાહુબલી કોધે ભર્યો, ચકી હાથે ઝાલીરે; આકાશે નૃપ નાંખી, કડુક જીમ ઉછાલી. બા. 20 ગણપથ અતી કમી કરી, અદશ્ય થયે ભરતેશે ઉભય સૈન્યમાંહે થયે, હાહાકાર વિસેરે. બા. 21 ધિગમાહરા બલ ભણી, ધિગ 2 મુજ અવિવેકેરે; Jain Education International For Private & Personal Use Only www.jainelibrary.org