________________
શ્રીશત્રુંજયતી ર્થશાસ.
૧૨૭ કેટલે કાલ રહા તિહાં, ભરત તે સહર્ષ સંઘાત; ચક અધ્યા પુરિભણી, નભ મારગ ગલ્ય જાત. પુ. ૧૩ નાથ ષટખંડ મેદનીને, નમે સુખ વર જાસ; ચાલતે કેટલેકે દિને, આ અધ્યા પાસ. પૂ. ૧૪ લાખ ચોરાસી ગજ તુરી, રથ તેટલા એજ લાખ; ભટકેટિછનું દીપતા, જેહની સબલી સાખ. પૂ. ૧૫ પહેલા પ્રયાણ દિવસથી, ષટખંડ સાધી રાય; સાઠ સહસ્ત્ર વરસે વલી, આવ્યા નગર સહાય. પૂ. ૧૬ ચક્રી વિનીતા બાહિરે, સેના સહ તિહાં રાખી; નગરી સુરીને કારણે, અષ્ટમ તપ કર્યો દાખી. ૫, ૧૬ પારણે કી ચક્રધર, ઉછવ કયે સુવિશેષ, ઘર ઘર તેરણે બાંધીયા, કીધે નગર પ્રવેશ. પૂ. ૧૭ બહુ યક્ષ ખેચર આવીયા, નૃપ આગન્યા પ્રમાણ
નૈદ્ય મંડપ માડીયે, જીણ વિશે ઉગે ભાણ. પૂ. ૧૮ કહથકી વલિ સિબ્યુના થકી, આણીયે તિરથ નીર, મૃદુ મૃત્તિકા વલિ વાલુકા, આણી મૂક્યા તીર. પૂ. ૨૦ આવીયા પિષધસાલીમાં, તપ કીયે અષ્ટમ તા. એ રાજ્ય પામે તપ થકી, નંદેપણિ તપ પામ. પૃ. ૨૧ સર્વ ગાથા. ૩૬.
દુહારત્ન સિંહાસન પૂર્વ દિશા, બેઠે ભરત વિશે પૂર્વ દિસિ સપાને ચઢી, નારી સહિત નરેસ. સહસ્ત્ર બત્રીસે રાજવી, આસન બેઠા તેહ; ઉત્તર દિશિ સોપાને ચઢી, પરમ ભક્તસુ નેહ. હું
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org