________________
શ્રીશત્રુજ્યતીર્થરાસ.
૩૯ હણુયૅ મુઝ ભણી, આણી ઈહ મુજ ગેહુથીએ. ” ૧ કરે કલાપ વિલાપ, દીન સ્વરે કરી, વારવાર કાંઈ સુંદરીએ; શ્રવણે સુણિ મહીપાલ, જાગ્યા તતક્ષિણ, કરૂણા મન
માહે ધરીએ. ૨ નિર્ણય કરે તે શબ્દ, નિશ્ચલ ચિત્તકરી, ઉઠ કુમાર ઉતાવેલોએ, અગલેઈ નિજ હાથે, ચા તિહાંકી, કૃપાવંત મતિ
આગલેએ. ૩ તિહાં આ મહીપાલ, દીઠેનરએક બેઠે ધ્યાન કરી સહીએ, નારી વિલ દીઠ;કુંડ અગ્નિતણે થાયે, વિદ્યાધર મહીએ. ૪ હણિવા કન્યા એહ, એણે આણુ ઈહાં, વિદ્યા સાધવા ભણીએ,
મુંકવું એહ, એહવું ચિંતવી, બે ઈમ સાહસ ઘણીએ. ૫ રેરે સ્યું તે એહ, પાપી આર, અધમ અધમકરણ કરીએ, મેલ્હી પરિ તું એહ, અબલા રેવતી, નહિ તે મુકીસ
યમપુરે એ. ૬ થયે તામ ઉદ્ઘાંત, બાહુવિચે ગ્રહી, કન્યાને તિણ અવસરેએ; તે ખમિ ન શકો ત્રાસ, પવન ગતે, નાઠે ધીરજ નવી
ધરઈએ. ૭ નારિમૂકાવા કાજે, કુમર મહાબલી, પદ્મ પાણે કેડે થયેએ; મહાવેગસુ તામ, તે વિદ્યાધર દેખે નહી, કિહાં ગયેએ. ૮ પૂઠે દે શિઘ ક્રોધ હીયે ધરી, નયણે દહદિશિ જેવોએ વિદ્યાધર પણિ વેગ, ગધવહનીપરઈ એ, નાસિ ગયે ન
થયો છતેરે. ૯ * દૂર. ૧. દશદિશા. ૨. પવન.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org