________________
શ્રીગતમરાસાના લેખક શ્રી વિજયભદ્રમુનિએ સંવત ૧૪૧૨ ના આશે વદિ ૦))ને દિને શ્રીગૌતમરાસ પૂર્ણ કર્યો છે. આ રાસની ભાષા ઉગતી ગુર્જરી હોવા સાથે એટલી તે સુન્દર છે કે ભાષાની ઉત્તમતાના ત્રાજવે નાંખવાથી તેનું પલ્લું નરસિંહ મહેતાના પહેલાંને મળેલા સ્થાનકથી ફેરવ્યા વિના રહેશે નહિ.
આથી પાછળ જતાં સંવત ૧૪૧૦-૧૧ માં રચાયેલા ચાર રાસાઓ પણ ઉપલબ્ધ છે. (૧) શ્રી શીવરાસ. કર્તા શ્રી વિજયભદ્ર.
(૧૪૧૧) (૨) હંસરાજ વચ્છરાજ. કર્તા શ્રી વિજયભદ્ર.
(૧૪૧૧) (૩) ક્ષેમપ્રકાશ રાસ. કર્તા શ્રીજયાનન્દસૂરિ. (૧૪૧૦) (૪) ભરતબાહુબલીરાસ. કર્તા શ્રીગુણરત્નજી. (૧૪૧૦)
આથી પણ પૂર્વે જોતાં સંવત ૧૩૨૭માં કઈક જૈન સાધુથી રચાયેલે સસક્ષેત્રી-સાતખેત્રરાસ પ્રાપ્ત છે. તે ભાષા શુદ્ધ ગૂજરાતી તે નહિજ કહેવાય. પરંતુ ગુજરાતી જેમાંથી જન્મ લઈ શકી છે તેવી અપભ્રંશપ્રાકૃતને અનુસરતી તે ભાષા છે.
આટલાંજ મળે છે એમ નથી પણ તે પૂર્વેનાં કાવ્ય પણ જૈનપંડિતેથી રચાયેલાં સુપ્રાપ્ત છે. પરંતુ ભાષા ઉપરસમાન અપભ્રંશપ્રાકૃતને બંધ બેસ્તી છે.
(૧) શ્રી અંબડકથાનક, કર્તા શ્રી મુનિરત્નસૂરિ (૧૨૫૦ ), અને (૨) જે, સાંભળવા પ્રમાણે (આ રાસ) રારાકેશવલાલ હર્ષદરાય ધ્રુવના જોવામાં આવ્યું છે. અને પ્રાયે સાલ ૧૨૨૫ ની તેમાં નોંધાયેલી છે.
આ ઉપરથી, ગૂજરાતી ભાષામૂલને પિષનાર, અને કાવ્યાદિની આદ્ય શરૂઆત કરી અત્યારસૂધી સળંગ સાંકળને સાચવી રાખનાર કેણુ છે તે સ્પષ્ટ માલુમ પી આવે છે. *
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
