________________
૧૮૭
(ચરિત્ત.) વચન સુધારસ આગલિંરે લે, અદશ્ય થયા સુધા કુંડ, ર૦ કુંડલીતિ શોભીઈ લો, તેનું નિરૂપમ કુંડ. રા. પુ. ૧૪ કેશકલાયે છતીરે લો, મેરશિખંડને ભાર; રાહ અથવા વાધસંગે આસિકરેલો, માનું નાગિણ અનુસાર રાવ પુછ ૧૫ કિંબહુ વર્ણન કીજીએ રે લો, મન ! ત્રિભુવનનુંસાર; રાઇ
એકણિ થાનીક જેવારે લો, વિધિ નિમિત એકવાર. રા. પુ. ૧૬ લજા શીલાદિક ગુણેરે લે, વિનય વિવેક-વિલાસ; રા સહજ થકી વાસે વસ્યારે લો, દાનતણું ઉલ્લાસ. રા. પુ. ૧૭ જ્ઞાનવિમલ ગુરૂસંગથીરે લો, સકલકલા અભ્યાસ; રા. જાતિસમરણની પરેરે છે, પ્રગટ પ્રેમપ્રકાશ. રાત્રે પુછે ૧૮
દુહા. તિવંત ધીજરાજ ચઉં, તાસ કલા ચઉસટ્ટ; તેહમાંહિ અચરિજ કિસ્યું! ચઉસઠ કલા વિશિષ્ઠ. વાહલિ સવા કુટુંબને, પ્રેમધામ ગુણગ્રામ; કરતાં પાર ન પામીએ, વય શૈશવ અભિરામ. થોડું તે મીઠું બહુ ! એહ લોકે ભાષ; તિમ પુત્રી એકણિ સહુ મને, મીઠી સાકર દ્રાખ. સ્ત્રીજનમાંહે શિરેમણિ, મણિપણે નિર્મલ પૂર પ્રથમ વયને અતિક્રમી, આવી વન પૂર. એક દિન સઘલા ભૂપને, ચરણ મેવા આય; ઉસંગે બેસારીને, ચિતે ઈમ તવ તાય.
થઈ વર પરણવા, વર લખીઈ કહે કેમ; તે માટે મંડાવીઈ સ્વયંવરમંડપ પ્રેમ. આઠ પ્રકારે દાખીયા, શાસ્ત્રમાણે વિવાહ.
તેહભણી પરખી વહેં, તે મનિન લહે દાહ. 1–બાળકાલને ૨-મને, ચિતે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
