________________
૧૧૩
(ધનતીવ્રત્તાંત.) નરહતિમ તું મુજ શિર ગાજતેરે સા કૌણ જુએ મુજ સનમૂખ વયે નર પ્રેહિત તુમસે પાપીરે સારુ મુજ કેડે પડયો એ દૂ:ખાવણ૦ ૩ નર, મુજ પ્રીઉડે પ્રદેશડે રે સા ચાલ્યા ધરીને ચૂંપ વયણ નર હિતમિત્ર જાણ કરીરે સાવ ભલામણ દીધી અનૂપ થયું. ૪ નર૦ તું જાજે ઘર માહરેરે સારા લેજે સાર સંભાલ વયણ નર૦ જે જોઈએ તે આપજોરે સાચીવર ભૂષણ માલ વણ૦ ૫ નર૦ અમે આવીને આપજ્યુંરે સારુ જે થાસે તુહરચા દામ વયણ નર મિત્ર જાણીને એટલૂરે સારુ કરજે અમચું કામ વયણ ૬ નર. એવું કહીને સિધાવીયારે સારુ મુજ પીઉડો પ્રદેશ વયણ નર હું ધરી મનમેં ઘરે સારુ ઉપાર્જવા લાભ વિશેષ વયણ. ૭ નર૦ મુજ પીઉના કહ્યાંથી સારા આવે મન્દિર નિવેસ વયણ નર૦ ખબર પુછી નિત માહરીરે સારુ તુહ પ્રાહિત સુવિસેસ વયણ ૮ નર” રૂપ દેખીને મહિયારે સારુ બેલે આલપંપાલ વણક નર૦ એકલડી મુજ જાણીને સાઠ કરે નયણનો ચાલ વણ. ૯ નર, કામી થઇને વિલવિલેરે સારુ વલી કરે ઘણું નીહોર વયણ નર૦ કામીનર હુયે આકલારે સારુ ન જુયે ઠેર કઠોર વયણ૦ ૧૦ નર૦ સક્કર માંડી ઘોલવારે સાવ વલી બેલેં મીઠાં બોલ વયણું નર૦ કથનકારી હું તાહારે સારુ મુજન્યું કરે રંગરેલ વયણ૦ ૧૧ નર લટપટ કીધી ઘણું મુજસ્ટ્રેરે સા મુજસ્ડ બેલ અબલા
બાળ વયણ૦ નર૦ મેં ગણકાર્યું કે નહીં રે સા તવ બે થઈ વિકરાળ વયણ. ૧ર નર રેત્રિયાકિમ નથી બેલતીરે સારુ શું થઈ રહ્યું નિઠેર વયણ નર૦ હઠ કીધું કિમ ચાલચેરે સાવ જાણું છું તાહરે જોર વયણ૦ ૧૩ નર૦ માને વચન તુમહે માહરૂરે સી કહીયે છીયે થઈ સેણુ વયણ નર૦ જેરે વ્રત તાહરૂં ભાજસેરેસા જે નહીં માનો મુજ વેણુ વયણ૦ ૧૪
૧-વસ્ત્ર. ૨-સ્નેહ, સ્નેહી થઈને.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
