________________
चेइयदव्वविणासे, तद्दव्वविणासे दुविहभेए ।
साहू उविक्खमाणो, अणंतसंसारिओ होइ ।।१६।। “દેવદ્રવ્યનો વિનાશ થતો હોય કે દેવદ્રવ્યથી લાવેલા-ખરીદેલા-મેળવેલા નવા કે જૂના બે ય પ્રકારના દ્રવ્યનો વિનાશ થતો હોય, ત્યારે તેની ઉપેક્ષા કરનારો સાધુ યાવત) અનંત સંસારી થાય છે. આ રીતે અમને પણ
ચેતવણી આપી છે. નાનામાં નાની ભૂલોના પ્રાયશ્ચિત્તમાં વિધાનો પણ એમાં છે. સંચાલક તરીકેની તમારી ગુણગરિમા કેવી હોવી જોઈએ એ બતાવવા માટે છેક પંચાલકજી સુધી પહોંચી એમાંથી ગાથાઓ લાવી એમાં ટાંકવામાં આવી છે.
પંચાલકજી એ પૂજ્ય આચાર્ય શ્રી હરિભદ્રસૂરીશ્વરજી મહારાજનો બનાવેલો ગ્રંથ છે. એમની પ્રાપ્તિ જૈનશાસનને થઈ એ પણ એક રસપ્રદ બાબત છે. એમનો સમય ઘણો વિલક્ષણ હતો. બૌદ્ધોનું સામ્રાજ્ય ચારે બાજું ખીલેલું હતું. એમની સામે ઝીંક ઝીલવી ઘણી અઘરી હતી. તો બીજી તરફ વૈદિક મતના અનુયાયી બ્રાહ્મણોનું જોર પણ ઓછું ન હતું. તેવા સમયે ચિત્તોડના મહારાણાના રાજપુરોહિત, જૈનોના કટ્ટર દ્વેષી અને કટ્ટર વૈદિક મતાવલંબી બ્રાહ્મણ હરિભદ્ર હતા. એમને એક પ્રતિજ્ઞા હતી. કોઈનું બોલેલું જો ન સમજાય તો તેના શિષ્ય બની જવું. એમાં એક પ્રસંગ બન્યો. એક સાધ્વીજી મહારાજની બોલેલી ગાથા એમને ન સમજાણી. અર્થ સમજવા સાધ્વીજી મહારાજ પાસે ગયા. સાધ્વીજી મહારાજ જૈનશાસનની ઉજ્જવળ મર્યાદાઓનાં પાલક હતાં. એમણે કહ્યું : આ અર્થ સમજાવવાનો અમારો સાધ્વીઓનો અધિકાર નથી. આ માટે તમે અમારા આચાર્ય પાસે જાઓ. અર્થજિજ્ઞાસા એવી તીવ્ર હતી કે તેઓ આચાર્યશ્રી પાસે ગયા. આચાર્યશ્રીએ તેમની પાત્રતા જોઈને કહ્યું : “આ ગાથાનો અર્થ જાણવો હોય તો તમારે જૈન દીક્ષા લેવી પડશે.” તેઓ એ માટે પણ તૈયાર જ હતા. તેમણે દીક્ષા લીધી અને પોતાની પ્રતિજ્ઞા મુજબ એમનું શિષ્યત્વ સ્વીકાર્યું,
जं सासयसुहसाहण-माणाआराहणं जिर्णिदाणं । ता तीए जइअव्वं जिणवयणविसुद्धबुद्धीहिं ।।
भक्तपयुक्खाण
૧૨૪ જેતસંઘના મોભીઓને માર્ગદર્શન
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
