________________
1
.
–
– ૫ – ભાવ કરુણાની ભવ્યતા - ૧૨૧
-
૭૧
મૂર્તિપૂજા શા માટે ?
આજે કેટલાક કહે છે કે મૂર્તિની પૂજાનું કામ શું ? આમ કહેનારા શ્રી જિનેશ્વરદેવને ઓળખતા નથી. એને એ દેવના સ્વરૂપની ખબર નથી. તેમના અંગઉપાંગના ગુણોનું ભાન નથી. નાનું બચ્ચું મરી જાય તો એનો ફોટો જોઈ જોઈને મા મલકાય છે. હજારો માઇલ દૂરથી વહાલા પુત્રનો કાગળ આવ્યો હોય તો મા એને છાતી પર રાખે છે અને વારંવાર વાંચે છે, પાંચ સાત વાર વાંચે તોય સંતોષ ન થાય. વાંચતાં ન આવડે તો કાલાવાલા કરી બીજા પાસે વંચાવે. એક શબ્દ આડો અવળો ન ચાલ્યો જાય એની કાળજી રાખી એક ધ્યાને સાંભળે. કાગળમાં “મઝામાં છું' એમ લખ્યું હોય તો માનું શેર લોહી ચડે અને સહેજ તાવ આવ્યો છે એમ લખ્યું હોય તો જીવ બળી જાય. એ કાગળમાં શું છોકરો હતો ? ના, પણ જેના પર પ્રેમ, તેની એક એક વસ્તુ પર રાગ થાય. એના એક રૂમાલ પર, એના ફોટા પર, એનાં વસ્ત્રો પર રાગ થયા જ કરે અને યાદ કરી કરીને આનંદ અનુભવે. તો પછી શ્રી જિનેશ્વરદેવની મૂર્તિને જોઈને શ્રી જિનેશ્વરદેવના ભક્તને શું થાય ? એક એક અંગની સ્પર્શનામાં આત્માના અશુભ કર્મોના થોકના થોક ખરતા જાય. આત્મા નિર્મળ બનતો જાય. વિવેક પેદા થયા વિના ભગવાનની કરુણા નહિ સમજાય ?
શ્રી જિનેશ્વરદેવ જિનેશ્વરદેવ તરીકે ઓળકાય તો એમની કરુણા સમજાય. કરુણાના તો એ સાગર છે. મૂર્તિમાન કરુણા છે. એમનું એક રૂંવાડું પણ એવું નથી કે જેમાં કરુણા ન હોય. એમની એક પણ કાર્યવાહી એવી નથી કે જેમાં કરુણાનાં ઝરણાં ન વહેતાં હોય. જેમના અંગેઅંગમાંથી કરૂણા ઝરતી હોય તેમના વચન માટે તો પૂછવું જ શું ? જીવોની દયા, હિત અને કલ્યાણની ભાવના જેમના હૃદયમાં ભારોભાર ભરી પડી છે, એવા જ્ઞાનીની આજ્ઞામાં નિર્દયતા નિહાળવી એ મોટામાં મોટી કમનસીબી છે. કોઈના દુઃખમાં એ રાજી ન હતા. પોતાની આજ્ઞાથી કોઈ દુઃખી થાય એવો રતિભર પણ ઇરાદો એમનો ન હતો. એમની આજ્ઞાના પાલનમાં જ ઉદય છે પછી ભલે સર્વસ્વ તજવું પડે. વિવેક પેદા થાય તો આ વાત સમજાય. આત્મા અંધ બન્યો છે અને અંધકારમાં સપડાયો છે માટે આ બધું સમજાતું નથી.
મિથ્યાત્વ, અવિરતિ, કષાય, પ્રમાદ અને યોગ (મન, વચન, કાયાના
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org