________________
વૈદ્યોને જવાબ આપતા મુનિ બોલ્યા- “હે વૈદ્યો ! રોગ બે છે : (૧) દ્રવ્ય રોગ અને (૨) ભાવ રોગ. તમો કયા રોગને દૂર કરશો ? ભાવ રોગને દૂર કરવાની તાકાત હોય તો કાઢો.”
હે મહામુનિ ! એ તો આપના ચરણને નમસ્કાર કરવાથી અમારો મોહનીયનો ભાવરોગ જશે. કોઢ અને દુર્ગધથી ભરેલી પોતાની આંગળીને સનમુનિને થંકવાળી કરી અને સુવર્ણરુપ કંચનવરણી થઇ ગઇ. તે બતાવી વૈદ્યોને કહે છે: “આવા દ્રવ્યરોગને દૂર કરવાની આ શક્તિ તો આ પામર જીવને પણ પ્રાપ્ત થઇ છે. પણ જાણી-જોઇને સામેથી કર્મરાજાની જે રકમ ચૂકવવાનો અવસર આવ્યો છે; તો શા માટે નાસીપાસ થવું ? જ્યારે ધીકતી પેઢી ચાલે છે ત્યારે બધાના દેવાં ચૂકવી દે. પણ ભૂલથી ૫૦૦ રૂ. કોઇના રહી જાય અને એ લેવા આવે તો દ્વિગુણ વ્યાજ સહિત પ્રેમથી આપી
નરકગતિમાં કેટલા દુઃખો રડી-રડીને ભોગવ્યા છતાં દેવું ચૂકતે ન થયું. કેમકે ત્યાં મારી પાસે તપ, ત્યાગ, જ્ઞાન, ધ્યાનની મૂડી જ નહિ. ઉપરથી દેવું વધી ગયું. આ તો સારું થયું કે દેવો રુપને જોવા આવ્યા ને મારા રોગનું ભાન થયું અને હું સંયમી બન્યો. હવે મને મારા ભાવરોગનું દેવું ચૂકવવા દે. આ દ્રષ્ટિ એ મુનિની હતી. આ વિચારધારા પૂર્વક રોગમાં સમભાવ રાખવો તે રોગ પરિષહ જીત્યો કહેવાય. બાકીના તૃણ સ્પર્શી વિગેરે પરિષદો આગળ વિચારશું.
*
વાચના-૪૯
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
