________________
સૌંદર્યને જોવાનો અધિકાર પતિ સિવાય કોઈનો ન હોય. પણ આજે છડેચોક આવી સ્પર્ધાઓ યોજાય છે. આપણા શરીરમાં માંસ છે તે પક્ષીઓને બતાવાય ખરું? પક્ષીઓ ન જૂએ માટે તો એની ઉપર ચામડી રાખી છે. નહીંતર ગીધડા તમને જીવવા દે ખરા ! સૌંદર્ય તો ઢાંકીને રાખવાની ચીજ છે. કામી પુરુષો રૂપી ગીધડાઓ ચારે બાજુ ઉડી રહ્યા છે. શું દશા થાય ? અરે ! લારીઓમાં ખોરાકી માલ પણ ઢાંકીને રાખવામાં આવે છે. પરદેશમાં તો કોઈપણ ખોરાકી માલ ખુલ્લો રાખીને વેચવો તે ગુન્હો ગણવામાં આવે છે. એક ભાઈએ અમેરિકામાં સિદ્ધચક્રપૂજન ભણાવ્યું. પૂજનમાં તો ફળ ફળાદિ ખુલ્લાં મૂકવામાં આવે. એ ફળ-ફળાદિને કોઈ હાથ પણ ન અડાડે. આ ભાઈને થયું કે હવે આ ફળફળાદિ કોને આપવા ? પાણીમાં નાખવા ગયો તો ત્યાં પણ ના પાડી કે અમારા લોકોને નુકશાન કરે. પાણીમાં પણ ન નાખવા દે, આટલી બધી સૂગ છે ખુલ્લા ખોરાકની. ખાદ્ય પદાર્થો પણ ઢાંકીને રાખવામાં આવે તો સૌંદર્ય જેવી મહામૂલી ચીજને ખુલ્લેઆમ મૂકાય ખરી. આજે આ સ્પર્ધાઓ ઘણા લોકોને વાસનાગ્રસ્ત બનાવે છે. ચારેબાજુ આવું જ વાતાવરણ હોય એટલે અસર થાય જ. માટે આવી કથાઓ જ્યાં ચાલતી હોય ત્યાં ધર્મી માણસ ઉભો પણ ન રહે. ૨. ભકતકથા
બીજી કથા છે ભક્તકથા:- ભોજનકથા - જગતનો મોટો ભાગ અર્થાત્ સ્ત્રી વર્ગ ભોજનકથામાં જ પડયો છે. સવારે ઉઠે ત્યારથી ભોજનકથા શરૂ થાય તે રાત્રે સૂવે ત્યાં સુધી ચાલતી હોય. પહેલાં તો રસોડા પૂરતી જ ભોજન કથા રહેતી અને હવે તો આ સુધરેલા (?) યુગમાં છાપાઓ મેગેઝિનો અને કંઈ કેટલીએ પુસ્તિકાઓમાં કઈ વાનગી કેવી રીતે બનાવવી તેની વાતો છપાય છે. ભૂખ લાગી, ખાઈ લીધું પછી શું ખાધું ને કેમ બનાવવું તેની વળી વાતો શી ? અત્યારે તો ઉપાશ્રયમાં જાઓ તો ત્યાં પણ એક બહેન બીજીને પૂછે કે આજે શું બનાવ્યું છે? ફલાણી વાનગી કેવી રીતે બનાવાય? ધર્મકથાની જગ્યાએ પણ ભોજનકથાની ચર્ચા ચાલતી હોય. માટે તો ઉદયરત્નજી મહારાજને સક્ઝાય બનાવવી પડે કે “આજ મારે એકાદશી રે,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org