________________
પ૭
૩. શ્રોતા :- શ્રોતસ્ એટલે કાન. સાચા શ્રોતાઓ તે જ છે કે જે કાન દઈને પ્રાણ રેડીને સાંભળે. કાનથી અને પ્રાણથી સાંભળનારા જ આ શાલમહાશાલ અને શાલિભદ્ર વગેરેની જેમ તરી ગયા. ઘણા લોકોને સાંભળવું ગમે પણ અમલમાં કાંઈ મૂકે જ નહીં. આચરણ વિનાનું બધું નકામું છે. સંયમ લેવા માટે પડાપડી.
શાલ-મહાશાલે દેશના સાંભળી અને તરત જ અમલમાં મૂકવાનું શરૂ કર્યું. બન્ને જણા સંસાર છોડવાની વાત કરે છે. શાલ મહાશાલને કહે છે કે ભાઈ તું રાજ સંભાળ અને મને રજા આપ. મહાશાલ શાલને કહે છે કે ભાઈ તમે રાજ્ય સંભાળો અને મને રજા આપો. આમ બન્ને વચ્ચે સંયમ લેવા માટે રકઝક ચાલે છે. બધે રાજ્ય લેવા માટેના ઝઘડા હોય જ્યારે અહીં રાજ્ય છોડવાનો ઝઘડો ચાલે છે. છેવટે વચલો માર્ગ કાઢે છે. પોતાની એક બેન હતી. તેને એક પુત્ર હતો. બેન-બનેવી અને ભાણિયાને બોલાવે છે. પોતાની ભાવના વ્યક્ત કરે છે. ભાણેજ અને બનેવી રાજ્યની સંભાળનો સ્વીકાર કરે છે. અને મહામહોત્સવપૂર્વક બન્ને ભાઈઓ દીક્ષા લે છે. ખૂબ સુંદર આરાધના કરતાં વિચરે છે. ગુણાનુરાગે આપ્યું કેવળજ્ઞાન
ઘણા સમય પછી વિચરતાં વિચરતાં એ પ્રદેશમાં આવે છે. શાલમહાશાલ ભગવાનને વિનંતી કરે છે કે ભગવન્! રજા આપો તો પાસે જ રહેલી અમારી નગરીમાં જઈએ. ભગવાન ગૌતમસ્વામીને આદેશ કરે છે. ગૌતમસ્વામી બન્નેને લઈને તેમની નગરીમાં આવે છે. પ્રજા પોતાના ભૂતપૂર્વ રાજાને જોઈને હર્ષઘેલી બની છે. ગૌતમસ્વામી મહારાજા દેશના આપે છે. સંસારની અસારતા સમજાવે છે. બેન-બનેવી અને ભાણિયા પર દેશનાની ઘણી ઊંડી અસર થાય છે. ત્રણે જણા સંયમની ભાવના બતાવે છે. ગૌતમ સ્વામી પાસે સંયમ ગ્રહણ કરે છે. બધાની સાથે ગૌતમસ્વામી મહારાજ ભગવાન પાસે પાછા ફરી રહ્યા છે. રસ્તામાં શાલ-મહાશાલ, બેન-બનેવી અને ભાણિયાનો વિચાર કરે છે કે આ લોકો કેવા સારા છે. આપણને દીક્ષા લેવા માટે માર્ગ મોકળો કરી આપ્યો. પોતે આંટી-ઘૂંટી ને પ્રપંચથી ભરેલા
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org