________________
આસો સુદ-૯
વીતરાગની વાણી અને દર્શન દુલર્ભ એવા માનવભવને તમે પામ્યા તો હવે સિદ્ધચક્રની સેવના બરાબર કરી લો. આ માનવજન્મ પરમાત્માને પ્રાપ્ત કરવા માટે છે. પદાર્થોને પ્રાપ્ત કરવા નહીં. માણસ થઈને જન્મ્યા છીએ અને સાચા અર્થમાં માનવ બનવું છે. તમારા જીવનમાં માણસાઈ છે કે નહીં તે મહત્ત્વનું છે. ભગવાનના રોમે રોમમાં આ ગુણ વણાયેલો હતો. આ ગુણને લીધે જગતના શુભ પરમાણુઓ ખેંચાઈને તેમની તરફ આવતા હતા. ભૂખી તરસી ડોશીની કથા
ભગવાનની વાણીમાં પણ ગજબની તાકાત છે. ભૂખ-તરસને ભૂલાવી દે તેવી અત્યંત મધુર હોય છે. આવશ્યક સૂત્રમાં એક કથાનક આવે છે. એક અત્યંત વૃદ્ધ ડોશીમા છે. નિરાધાર છે. કોઈ કમાવનાર નથી. તેથી તે પોતે કોઈ શેઠને ત્યાં લાકડાનો ભારો આપીને ખાવાનું મેળવતી હતી. એક વખત ગરમીના દિવસો છે, ડોશી જંગલમાં લાકડા લેવા ગઈ છે. બિચારી ખૂબ જ વૃદ્ધ હોવાને લીધે લોકડા રોજ કરતાં થોડાં ઓછા લઈને શેઠના ઘેર આવે છે. માથે તો આગ વરસી રહી છે. ડોસી તો પરસેવાથી રેબઝેબ છે. આવીને જ્યાં ભારો નાખે છે ત્યાં શેઠાણી ભભૂકી. આજે આટલાં જ લાકડાં કેમ ? જાઓ બીજા લઈ આવો પછી જ જમવાનું મળશે. પૈસા માણસને નિષ્ફર બનાવી દે છે.
દુઃખીના દુઃખની વાતો સુખી ના જાણી શકે, જો સુખી જાણી શકે તો દુઃખ વિશ્વમાં ના ટકે.”
ડોશીમાને થાક પણ ખૂબ લાગ્યો છે. પેટના ખાડાને પૂરો કરવા બિચારી ડોશી ફરી વનમાં જાય છે. જેમ-તેમ કરીને લાકડાં કાપીને ભારો લઈને પાછી ફરે છે. રસ્તામાં તેના કાને ભગવાનની વાણીનો સુમધુર અવાજ અથડાય છે. વાણીમાં એટલી બધી શીતળતા ને મધુરતા છે કે ડોસી ત્યાં ને ત્યાં થંભી જાય છે, ભૂખ-તરસની વેદના અને ભાર બધું ભૂલી જાય છે. શાસ્ત્રકારો કહે છે કે આમ તો ભગવાનની દેશના એક પહોર સુધી ચાલે, પણ જો -
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org