________________
૮૨ જાણ્યો જ ન હોય. આચર્યો જ ન હોય. આપણે ત્યાંય તમે બૂમો પાડો છો ને કે “ગુરૂજી અમારો અંતર્નાદ, અમને આપો આશીર્વાદ પણ આશીર્વાદ લેવા હોય તો સારાં કામ કરો. અમારી પાસે આવો. નજીક તો આવવું નથી અને આશીર્વાદ લેવા છે. બજારની વચ્ચે મોટે મોટેથી બૂમો પાડશે પણ કયારેય ગુરૂની નજીક આવીને પોતાના વ્યસનોને-અવગુણોને દૂર કરવાનો પ્રયાસ નહીં કરે. ધર્મ કરવો નથી. વ્યસનો તજવા નથી અને આશીર્વાદ માટે બરાડા પાડવા છે. કેવો માયાવી દંભી આ સંસાર છે ! દીર્ઘદૃષ્ટિથી વિચાર કરો તો તમને ખ્યાલ આવે કે તમે ક્યાં ઉભા છો ? સ્થાન રાખવા ધર્મ
અમારી પાસે ઘણા લોકો આવતા હોય છે કે સાહેબ અમને આશીર્વાદ આપો. અમારી પાસે પૈસા થાય અને અમે સંઘ કાઢીએ. મેં કહ્યું કે ભાઈ! તારે સંઘ કાઢીને કામ શું છે ? શું કોઈએ જાત્રા નથી કરી ? જવાબ મળ્યો કે સાહેબ એવું નથી ! મિત્રમંડળમાંથી કોઈએ મૂર્તિ ભરાવી છે, કોઈએ સંઘ કાઢ્યો છે, તો કોઈએ પૂજન ભણાવ્યાં છે, જો હું કાંઈ ન કરાવું તો મારું સ્થાન નીચું પડી જાય ! મેં કહ્યું કે અરે ભાઈ ! મોભો સાચવવા ધર્મ કરવો છે કે પછી સદ્ગતિ મેળવવા ! આવા તો એક-બે નહીં પણ ઘણા લોકો આવો જ ધર્મ માનતા હોય છે. આશીર્વાદ તો તમારું કલ્યાણ થાય તેવા માંગવાના હોય તેને બદલે શું તમને પૈસો કમાવવાના આશીર્વાદ આપવા ! પૈસાને જ માન આપતી દુનિયા - શેઠની કથા
એક શેઠ હતા. ગત જન્મોમાં કરેલા કોઈક સુકૃતનાં કારણે જ આ જન્મમાં અઢળક લક્ષ્મી મળી. જ્યાં ગોળ હોય ત્યાં માખીઓ આવે. એ કહેવત અનુસાર શેઠને લક્ષ્મી ખૂબ મળી હતી તેમ મિત્રો પણ ઘણા હતા. પણ પુણ્યનું વાદળું ક્યારે ખસી જાય તે કહી શકાતું નથી. પુણ્ય પરવારી ગયું. લક્ષ્મી ધીમે ધીમે ઘટવા લાગી. તેમ મિત્રો પણ ઘટવા લાગ્યા. છેલ્લે એવી પરિસ્થિતિ ઉભી થઈ કે અન્ન અને દાંતને વેર થયાં. ખાવાનાં સાંસા પડયા. જે મિત્રો સાથે ફરનાર, રહેનાર હતા તે બધા હવે મોં દેખાડવા પણ આવતાં નથી. કેવો સ્વાર્થી આ સંસાર છે ! શેઠને થયું કે વિદેશમાં તો હું
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org