________________
૨પ૧
(૪)
પરનારીને સંગ, નિવારો (તમે) ઉત્તમ પ્રાણી, શિયળ પાળે નિર્મળુ, આતમ-હિત જાણી, પરનારીના સંગ થકી, તમે નિર્ધન થાશે, આ ભવ દડે રાજ્ય, પરભવ નરકે જાશે. એહવું જાણી પ્રાણીયા, શિયળ વ્રત પાળે સેહામણો, પ્રકાશસિંહ વાણી વદે, (કે) મહીમા વ્રત ચેથા તણે.
સનું રૂપું, ધન, માલ તું તે પામે કેડી, કુડ, કપટ, છળ ભેદ કરી. તે માયા જેડી; આશા–તૃષ્ણ નવિ મટે, મન વાજે ભેરી, તૃપ્તિ ન પામ્યો આત્મા, મન હોંશ ઘણેરી. અંત સમય મૂકી કરી, એકલા જાવું સહી; પ્રકાશસિંહ વાણું વદે, (કે) મનની મમતા મનમાં રહી.
ઊંચી, નીચી, જળ-સ્થળ વાટની, તું મર્યાદા કરજે, છડું વ્રતની વાત, હરે હૈડે ધરજે, અધિકી રાઈ એહની, તું ટાળે પ્રાણી, તે સુખ પામીશ શાશ્વતાં, ઈમ બેલ્યા નાણું. એહવું જાણું પ્રાણીયા, રાવઈ (ટાળી દેશ પરદેશની પ્રકાશસિંહ વાણી વદે (તે) ભૂંગળ ભાંગે કચ્છની.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
