________________
લઘુવૃત્તિ-ચતુર્થ અધ્યાય-દ્વિતીય પાદ
६७७
ભાવ-રન્ન+== ==નં -રાગ-રંગ. કરણ–રશ્ન-૨ત અનેન તિ રઝૂત્ર-
જામકરઃ-જે વડે રાગરંગ-કરાય તે સાધન.
રા-જેમ રંગાય તે કું–અહીં કરણુસૂચક કે ભાવસૂચક અર્થમાં પ્રત્યય લાગેલ નથી પણ અધિકરણઅર્થ સૂચક પ્રત્યય છે કે ૪ ૨ પર છે
ચર ૪ | ૨ | વરૂ . સ્પર્ધાતુને “ગ” અર્થે હોય અને ઘન્ પ્રત્યય લાગે છે તો સ્થને સ્વત્ થઈ જાય છે.
જો++=ોચા-બળદની ગતિનો વેગ. મૃતચર:-ઘીનું ટપકવું–અહીં “ગ” અર્થ નથી. તેથી આ નિયમ ન લાગે.
૪૧ ૨ ૫૩ !! તરાન-ગવર-જપ-ગોળ-ગઝથ-fકચન ૪. ૨ / ૫૪ .
ટુર ધાતુનું દુરાન, મા સાથેના સન્ ધાતુનું અવો, ધાતુનું રૂપ, ત્ ધાતુનું , વ્ર સાથેની શ્રદ્ ધાતુનું વ્રય અને હિમ સાથેના અર્થે ધાતુનું મિશ્રય એ પ્રકારે પ્રયોગ થાય છે.
–કરડવું-ઢં+ન વરાનમૂ-ભક્ષણ–કરડવું-રોટલો કરડે છે. ૩-ભીનું થવું–પોચું થવું–
મવોઃ–થોડું ભીનું કે પિચું થવું કે એડવવું–દાળ ભાત શાક કે રોટલી ચડવવાં.
–સળગવું સ્થગ્ર=ps:-લાકડું. ૩ન્દુ-ભીનું થવું =ોમ- ભીનું કરનાર અન્યૂ-ઢીલું થવું પ્ર+અન્યૂશ્વત્ર ઝઝથ-સંદર્ભ. મિ+અન્યૂ+ઘ=દિHથ – હિમાલય.
૪૨ ૫૪ છે. પનિ-રનિ-રમિ-નિ-નિ-મન-વનતિ-તના
પુર તિ ૪ ૫ ૨ : ૧ | અન્ન, મ, નમ્, , , મન, વન ધાતુઓના અંતના વ્યંજનને એટલે જૂને કે ને અને તનાઃિ ગણના એટલે નવમા ગણના તન વગેરે ધાતુઓના અંતના વ્યંજનને એટલે જૂ ને કે – ને લેપ થઈ જાય છે, જ્યારે પુર આદિવાળા-આદિમાં ધુવ્યંજનવાળા–પિત્ત તથા હિન્દુ પ્રત્યય લાગ્યા હોય ત્યારે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
