________________
૧૦૬
મહાવીર વાણી વા માથું મુંડાવે તો પણ તે સદાચારી બની શક્તો નથી. (१६०) जे केइ सरीरे सत्ता, वण्णे रूवे य सव्वसो। मणसा काय-वक्केणं, सव्वे ते दुक्खसंभवा ।।८।।
( ૦ ૦ ૬, To ૨). ૧૬૦. જે કોઈ મનુષ્યો કેવળ શરીરમાં જ આસક્ત છે, તેમ જ મન વડે, વચન વડે અને કાયા વડે રૂપ અને રંગમાં જ મોહેલા છે, તેઓ પરિણામે – બધાં ય દુઃખોને પેદા કરનારા – વધારનારા છે. (૨૬) જે વાતો તૂરન્તિ છે,
न यावि भोगा पुरिसाण निच्चा। उविच्च भोगा पुरिसं चयन्ति, दुमं जहा खीणफलं व पक्खी ॥९॥
- (ત્તર ૨૩, પ૦ રૂ?) ૧૬૧. સમય પસારાબંધ વહ્યો જાય છે, રાત્રીઓ ય એક એક કરીને વીતી રહી છે. ધ્યાનમાં રાખો કે પુરુષોએ-મનુષ્યોએ-મેળવેલા આ કામભોગો ય કાયમ રહેનારા નથી. જે વૃક્ષ ઉપર ફળો ન હોય તેવા વૃક્ષને જેમ પક્ષીઓ તજી દે છે તેમજ આ કામભોગો ક્ષીણ શક્તિવાળા મનુષ્યની પાસે આવીને પણ તેને તજી દે છે. (१६२) अधुवं जीवियं नच्चा, सिद्धिमगं वियाणिया। विणिअट्टेज्ज भोगेसु, आउं परिमिअमप्पणो ॥१०॥
(૮, To ૩૪) ૧૬૨. જીવનને અધુવ જાણીને અને પૂર્ણ સ્વતંત્રતાના માર્ગને બરાબર
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
