________________
સાધુસામગ્યદ્વાત્રિંશિકા/શ્લોક-૧૭
ટીકાર્ય ઃ
स्वोचिते ન યોષાન્વિતમ્, વળી સ્વઉચિત આરંભમાં=સ્વશરીર, કુટુંબાદિ યોગ્ય પાકપ્રયત્નમાં, નિષ્ઠિતમાં=ચરમ ઈંધન પ્રક્ષેપ દ્વારા ઓદનની સિદ્ધિથી ઉપહિત એવા ચરમ પાકમાં, તે=સ્વ ભોગ્યથી અતિરિક્ત પાકશૂન્યપણારૂપે સંકલ્પ=‘પોતાના માટે ઉપકલ્પિત અન્ન છે એનાથી મુનિઓને ઉચિત દાન વડે હું પોતાને કૃતાર્થ કરીશ,' એ પ્રકારના આકારવાળો સંકલ્પ, અવિશુદ્ધિવાળો નથી દોષાન્વિત નથી.
.....
દોષાન્વિત નથી, તેમાં હેતુ કહે છે
तदर्थं ઉપાવાનાત્ |તદર્થ=સાધુ અર્થે કૃતિ=આદ્ય પાક અને નિષ્ઠા=ચરમ પાક, તેના દ્વારા નિષ્પન્ન એવી ચતુર્થંગીમાં=(૧) તદર્થ=સાધુ અર્થે કૃતિ, તદર્થ=સાધુ અર્થે નિષ્ઠા, (૨) અત્યાર્થ=સ્વકુટુંબાદિ અર્થે કૃતિ, તદર્થ=સાધુ અર્થે નિષ્ઠા, (૩) તદર્થ-સાધુ અર્થે કૃતિ, અત્યાર્થ=સ્વકુટુંબાદિ અર્થે નિષ્ઠા અને (૪) અત્યાર્થ=સ્વકુટુંબાદિ અર્થે કૃતિ, અત્યાર્થ=સ્વકુટુંબાદિ અર્થે નિષ્ઠા, એ રૂપ ચતુર્થંગીમાં, બે ભાંગાનું ગ્રહણ હોવાથી=શુદ્ધપણારૂપે ઉપાદાન અર્થાત્ કથત હોવાથી દોષાન્વિત નથી.
.....
ge
તવ્રુત્તમ્ - તે=ચાર ભાંગામાંથી બે ભાંગા શુદ્ધ છે, એમ જે પૂર્વમાં કહ્યું તે, કહેવાયું છે.
તસ્સ સુદ્ધા” । તેના માટે કૃત અને તેના માટે નિષ્ઠિતની ચતુર્થંગી છે તેમાં અર્થાત્ સાધુ માટે કૃત અને સાધુ માટે નિષ્ઠિતની ચતુર્થંગી છે તેમાં બે છેલ્લા ભાંગા શુદ્ધ છે.
પૂર્વમાં કહ્યું કે સ્વભોગ્યથી અતિરિક્ત પાકશૂન્યપણારૂપે સંકલ્પ દુષ્ટ નથી, તેની પુષ્ટિ ક૨વા અર્થે વિ 7 થી તર્ક કરે છે
ટીકાર્થ ઃ
यदिच
િિગ્વવેતત્ ।અને જો સાધુ અર્થે પૃથિવ્યાદિ આરંભનો અપ્રયોજક શુભ સંકલ્પ પણ ગૃહસ્થને દુષ્ટ થાય તો સાધુવંદનાદિ યોગ પણ=સાધુવંદનાદિ ક્રિયા પણ, તે પ્રમાણે થાય=દુષ્ટ થાય. એથી આ=સ્વભોગ્યથી અતિરિક્ત પાકશૂન્યપણારૂપે કરાયેલો સંકલ્પ પણ દુષ્ટ છે એ, અર્થ વગરનું છે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
