________________
સાદાતા
તા. ૮-૭–૧૯૭૮ ભાઈ ! પરમાર્થ માર્ગમાં જીવંત જ્ઞાની, અનુભવી દ્રષ્ટા પુરુષ એ જ એક માત્ર આધાર છે. ખરેખરી સાધનાનો પ્રારંભ આ પુરુષ મળ્યા પછી થાય છે. મળ્યા બાદ, ઓળખ્યા પછી અને એમના પ્રત્યે બહુમાનનો ભાવ જાગૃત થયા પછી, સમર્પિત થયા પછી અને પ્રત્યેક શ્વાસોચ્છવાસ એમની આજ્ઞાએ લીધા પછી જ સાધના થાય છે.
સાધનાનું રહસ્ય આ છે અને એ સત્પરુષને એના ઉદય કર્મથી પર રહીને જોવા પડશે. શિષ્ય માટે આકરી કસોટીની પળ આ છે. માટે જ જ્ઞાની પ્રારબ્ધને ગુપ્ત રાખે છે. પણ ઉદય કર્મની ધારા કેમ કરીને ગુપ્ત રહે? એ દશામાં એ પુરુષને ઓળખવો પડે છે. પછી જ એકેક ભાવ યથાર્થ થાય, એકેક ક્રિયા યથાર્થ થાય, એકેક સમયની સાધના યથાર્થ થાય.
ભાઈ ! ઊંડાણથી વિચારજો .
તા. ૧૮-૯-૧૯૭૮ દેહાધ્યાસ દૂર કરવાનો છે. દેહાભિમાનથી મુકત થવાનું છે. પણ દેહને મિત્ર સમજી એ મિત્રની કાળજી લેવાની છે.
ભાઈ, સાધનાનો એક માત્ર આધાર, એક માત્ર મુખ્ય-આધાર પુરુષ છે. સહુથી પ્રથમ સાધકમાં તીવ્ર તાલાવેલી જાગવી જોઈએ. એ તાલાવેલીમાંથી ઝંખના જાગે છે. ઝંખના જાગતાં અસહ્ય મૂંઝવણ થાય છે. અસહ્ય મૂંઝવણ થતાં વિચાર ઊઠે છે. એ વિચારથી તીવ્ર વિરહ જાગે છે. સપુરુષ માટેનો વિરહ, એ વિરહ અગ્નિમાં બળતાં શુદ્ધિ થાય છે. એ શુદ્ધિથી સરળતા આવે છે. ચિત્ત સરળ થતાં એનું અભિમાન ઓગળી જાય છે અને અહંકાર રહે છે. અભિમાન ઓગળી જતાં એ નમ્ર બને છે, નમવા તૈયાર થાય છે, એ જ પળે સત્પષ મળે છે. સપુરુષ સત્પાત્રને શોધે છે. અને એ સત્પાત્રમાં સત્પષે દયમાં સાચવી રાખેલું અમૃત રેડે છે.
સપુરુષને મળતાં શું કરવાનું?
એ જે કહે છે એનો જ વિચાર, અને એ વિચાર જેના વિશેનો છે તેનું ધ્યાન. વિચાર અને ધ્યાન આ બે જ મુખ્ય સાધન છે. આ બન્ને પુરુષ વિના મળતાં નથી. પ્રગટ થતાં નથી, યથાર્થ પ્રાપ્ત થતાં નથી.
૧
)
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
