________________
शतक २४.-उद्देशक १२.
भगवत्सुधर्मस्वामिप्रणीत भगवतीसूत्र. १७. [प्र० पजत्तसंखेजवासाउयसन्निमणुस्से णं भंते ! जे भविए णागकुमारेसु उववजित्तए से णं भंते 1 केवति। उ० गोयमा ! जहन्नेणं दसवाससहस्सट्ठितिएसु, उक्कोसेणं देसूणदोपलिओवमद्वितिएसु उववजंति, एवं जहेव असुरकुमारेसु उववजमाणस्स सच्चेव लद्धी निरवसेसा नवसु गमएसु, णवरं णागकुमारद्विति संवेहं च जाणेज्जा । 'सेवं भंते । सेवं भंते।' ति।
___ चउवीसतिमे सए ततिओ उद्देसो समत्तो । १७. [प्र०] हे भगवन् । पर्याप्त संख्याता वर्षना आयुषवाळा संज्ञी मनुष्य जे नागकुमारोमां उत्पन्न थवाने योग्य छे ते केटला काळनी स्थितिवाळा नागकुमारोमा उत्पन्न थाय ! [उ०] हे गौतम! ते कनिष्ठ दस हजार वर्षनी स्थितिवाळा अने उत्कृष्ट काइक न्यून ने पल्योपमनी स्थितिवाळा नागकुमारोमां उत्पन्न थाय-इत्यादि जेम असुरकुमारोमां उत्पन्न थवाने योग्य मनुष्यनी वक्तव्यता कही छे तेम अहीं पण नवे गमकोमा बधी कहेवी. पण विशेष ए के अहींआं नागकुमारनी स्थिति अने संवेध जाणवो. 'हे भगवन् ! ते एमज छे, हे भगवन् ! ते एमज छे.'
चोवीशमां शतकमां तृतीय उद्देशक समाप्त.
चउत्थयाई उद्देसा । अवसेसा सुवन्नकुमाराई जाव-थणियकुमारा एए अट्ठ वि उद्देसगा जहेव नागकुमारा तहेव निरवसेसा भाणियवा । 'सेवं भंते! सेवं भंते ति ।
चउवीसतिमे सते चउत्थयाई उद्देसा समत्ता ।
४-११ उद्देशको. सुवर्णकुमारथी मांडी स्तनितकुमार सुधीना बाकीना आठे उद्देशको नागकुमारोनी पेठे कहेवा. 'हे भगवन् ! ते एमज छे, हे भगवन् ! ते एमज छे'.
चोवीशमा शतकमा ४-११ उद्देशको समाप्त.
दुवालसमो उद्देसो। १. [प्र०] पुढविवाइया णं भंते ! कओहिंतो उववजंति, किं नेरइपहिंतो उववजंति, तिरिक्व०, मणुस्से०, देवेहितो उवषजंति ? [उ०] गोयमा ! णो णेरइएहितो उववजंति, तिरि०, मणु, देवेहितो वि उववजंति । . २. [प्र०] जइ तिरिक्खजोणिएहितो० किं एगिदियतिरिक्खजोणिए० एवं जहा वकंतीए उववाओ, जाव-[प्र०] जह बायरपुढविकाइयएगिदियतिरिक्खजोणिपहिंतो उववजंति किं पजत्तवाद० जाव-उववजंति, अपजत्तपादरपुढवि० [उ०] गोयमा! पजत्तवाद्रपुढवि०, अपजत्तबादरपुढवि० जाव-उववजंति ।
बारमो उद्देशक. १. [प्र०] हे भगवन् ! पृथिवीकायिको क्याथी आवी उत्पन्न थाय छे-शुं नैरयिकोथी, तिर्यंचोथी, मनुष्योथी के देवोथी आवी प्रथिवीकायिकोनो उत्पन्न थाय छे ! [उ०] हे गौतम ! तेओ नैरयिकोथी आवी उत्पन्न थता नथी, पण तिर्यंच, मनुष्य अने देवोथी आवी उत्पन्न थाय छे. उपपात.
२. [प्र०] हे भगवन् ! जो तेओ [पृथिवीकायिको] तिर्यंचयोनिकोथी आवी उत्पन्न थाय, तो शुं एकेन्द्रिय तियंचयोनिकोथी तियेचोनी पृथिवीआवी उत्पन्न थाय-इत्यादि प्रश्न. [उ०] हे गौतम ! जेम *व्युत्क्रान्तिपदमां कडं छे ते प्रमाणे अहिं उपपात कहेवो, यावत्-'हे भगवन् । कायि जो तेओ बादर पृथिवीकायिक एकेन्द्रिय तिर्यंचयोनिकोथी आवी उत्पन्न थाय तो शुं पर्याप्त बादर पृथिवीकायिकथी के अपर्याप्त बादर पृथिवीकायिकथी आवी यावत्-उत्पन्न थाय छे ! हे गौतम! तेओ पर्याप्त अने अपर्याप्त बन्ने प्रकारना बादर पृथिवीकायिकोथी आवी उत्पन्न थाय छे'.
१* हे गौतम | एकेन्द्रिय तिर्यचयोनिकथी आवी उत्पन्न थाय छे, यावत्-पंचेन्द्रिय तिर्यंचयोनिकथी आवी उत्पन थाय छे-इत्यादि संबंधे जुओ प्रज्ञा• पद ६ प० २१२-१
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org.