________________
उत्कृष्ट संची मनु
ध्वनी असुरकुमारमा उत्पत्ति
संख्यात संची मनुब्यनी असुरकुमारमा उत्पत्ति.
परिमाणादि.
नागकुमारमा उप
पात.
Jain Education International
श्रीरायचन्द्र-जिनागमसंग्रहे
२२. सो वेव अप्पणा उक्कोसकालट्ठितीओ जाओ, तस्स वि ते चैव पच्छिल्लुगा तिनि गमगा भाणियथा । नवरं सरीदोगाणा तिसु विगमपसु जहन्नेणं तिन्नि गाउयाई, उक्कोसेण वि तिन्नि गाउयाई, अवसेसं तं चेव ९ ।
१६०
शतक २४. - . - उद्देशक ३ – ११०
२३. [प्र०] जद्द संखेजवासाउयसन्निमणुस्सेहिंतो उववजंति किं पजत्तसंखेजवासाउय०, अपजत्तसंखेजवासाउय० १ [30] गोयमा ! पज्जत्तसंखेज ०, णो अपजत्तसंखेज्ज० ।
२४. [प्र०] पज्जत्तसंखेजवासाउयसन्निमणुस्से णं भंते! जे भविए असुरकुमारेसु उववजित्तर से णं भंते ! केषतिकालद्वितीयसु उववजेज्जा ? [30] गोयमा ! जहनेणं दसवाससहस्सट्ठितीएसु, उक्कोसेणं साइरेगसागरोवमट्टितीएसु उववज्जेज्जा ।
२५. [प्र० ] ते णं भंते ! जीवा० ? [30] एवं जहेव पतेसिं रयणप्पभाष उववज्रमाणाणं णव गमगा तहेव इह वि णव गमगा भाणि यवा । वरं संवेहो सातिरेगेण सागरोवमेण कायचो, सेसं तं चेव ९ । 'सेवं भंते । सेवं ते' ! ति ।
चवीस तिमे सए बीओ उद्देसो समत्तो ।
२२. जो ते पोते उत्कृष्टकाळनी स्थितिवाळो होय तो ते संबंधे पण पूर्वोक्त छेल्ला त्रण गमो कहेवा. पण विशेष ए के त्रणे गमोम शरीरनुं प्रमाण जघन्य अने उत्कृष्ट त्रण गाउनुं होय छे. बाकी बधुं ते प्रमाणे जाणवुं ( ७–८–९).
२३. [प्र०] हे भगवन् ! जो ते असुरकुमारो संख्याता वर्षना आयुषवाळा संज्ञी मनुष्योथी आवी उत्पन्न थाय तो शुं पर्याप्त संख्याता वर्षना आयुषवाळा के अपर्याप्त संख्याता वर्षना आयुषवाळा संज्ञी मनुष्योथी आवी उत्पन्न थाय ? [उ०] हे गौतम ! पर्याप्त संख्याता वर्षना आयुषवाळा संज्ञी मनुष्योथी आवी उत्पन्न थाय, पण अपर्याप्ता संज्ञी मनुष्योयी आवी उत्पन्न न था.
२४. [प्र०] हे भगवन् ! पर्याप्त संख्याता वर्षना आयुषवाळो संज्ञी मनुष्य, जे असुरकुमारोमां उत्पन्न थवाने योग्य छे ते केटला काळनी स्थितिवाळा असुरकुमारोमा उत्पन्न थाय ? [ उ० ] हे गौतम! ते जघन्य दस हजार वर्ष अने उत्कृष्ट कांइक अधिक सागरोपमनी स्थितिवाळा असुरकुमारोमां उत्पन्न याय.
२५. [प्र० ] हे भगवन् ! ते जीवो एक समये केटला उत्पन्न थाय ? [ उ० ] ए प्रमाणे जेम रत्नप्रभामां उत्पन्न थनार मनुष्योना नक गमो कह्या ते अहिं पण नव गमो कहेवा. पण विशेष ए के अहीं संबेध पूर्वकोटी सहित सागरोपमनो कहेवो. बाकी बधुं पूर्वोक्त जाणवु. 'हे भगवन् ! ते एमज छे, हे भगवन् ! ते एमज छे'.
चोवीशमा शतकमां द्वितीय उद्देशक समाप्त.
आइआ उस ।
तिरि०
१. [ प्र० ] रायगिहे जाव एवं वयासी नागकुमारा णं भंते! कओहिंतो उववज्रंति, किं नेरइपर्हितो उववज्जंति, मणु०, देवहितो उववजंति ? [अ०] गोयमा ! णो णेरहपहिंतो उववजंति, तिरिक्खजोणि०, मणुस्सेहिंतो उववज्जंति, नो देवेहिंतो उववजंति ।
२. [ प्र० ] जर तिरिक्ख ० १ [अ०] एवं जहा असुरकुमाराणं वत्तवया तहा एतेसि पि जाव - 'असन्निति' ।
३-११ उद्देशको.
१. [प्र०] राजगृहमां [ भगवान् गौतम !] यावत्-आ प्रमाणे बोल्या के - हे भगवन् ! नागकुमारो क्यांथी आवीने उत्पन्न याय छे- शुं नैरयिकोथी, तिर्यंचोथी, मनुष्योथी के देवोथी आवीने उत्पन्न थाय छे ? [उ०] हे गौतम! तेओ नैरयिकोथी के देवोथी आवी उत्पन्न थता नथी, पण तिर्यंचोयी अने मनुष्योयी आवी उत्पन्न थाय छे..
२. जो तेओ तिर्यंचोथी आवी उत्पन्न थाय छे- इत्यादि जेम असुरकुमारोनी वक्तव्यता कही तेम एओनी पण वक्तव्यता यावत्असंज्ञी सुधी कहेवी..
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org