________________
५१
शतक १८.-उद्देशक ३.
भगवत्सुधर्मवामिप्रणीत भगवतीसूत्र. ३५. पंचहि पजत्तीहिं पंचहि अपजत्तीहिं जहा आहारओ, सवत्थ एगत्तपुडुत्तेणं दंडगा भाणियवा १४ ॥ मा लक्खणगाहा
"जो जं पाविहिति पुणो भावं सो तेण अचरिमो होइ । अध्वंतविओगो जस्स जेण भावेण सो चरिमो॥ "सेवं भंते ! सेवं भंते"!त्ति जाव-विहरति । समत्तो।
अठरसमे सए पढमो उद्देसो समत्तो।
३५. पांच पर्याप्तिवडे पर्याप्ता अने पांच अपर्याप्तिवडे अपर्याप्ता संबंधे एकवचन तथा बहुवचनवडे सर्वत्र आहारकनी पेठे १४ पर्याप्तवार. दंडक कहेवो. १४ चरम अने अचरमना खरूपने जणावनारी आ गाथा छे-"जे जीव जे भावने फरीवार पामशे, ते भावनी अपेक्षाए ते जीव अचरम कहेवाय छे, अने जे जीवने जे भावनो तद्दन वियोग होय छे, ते भावनी अपेक्षाए ते जीव चरम कहेवाय छे." "हे भगवन् ! . ते एमज छे हे भगवन् ! ते एमज छ' एम कही यावत्-विहरे छे.
अढारमा शतकमा प्रथम उद्देशक समाप्त.
बीओ उद्देसो. १. तेणं कालेणं तेणं समएणं विसाहा नाम नगरी होत्था । वनो । बहुपुत्तिए चेहए । वन्नओ। सामी समोसढे, जाव-पजवासह । तेणं कालेणं तेणं समपण सके देविंदे देवराया वजपाणी पुरंदरे-एवं जहा सोलसमसए बितियउद्देसए तहेव दिवेणं जाणविमाणेणं आगओ। नवरं एत्थ आभियोगा वि अस्थि, जाव-बत्तीसतिविहं नट्टविहिं उवदंसेति, उवदंसेत्ता जाव-पडिगए।
२. 'भंते'त्ति भगवं गोयमे समणं भगवं महावीरं जाव-एवं वयासी-जहा तईयसए ईसाणस्स तहेव फूडागारदिट्टतो, तहेव पुषभवपुच्छा, जाव-अभिसमन्नागया? [उ०] 'गोयमादि समणे भगवं महावीरे भगवं गोयमं एवं पयासी'एवं खलु गोयमा ! तेणं कालेणं तेणं समएणं इहेव जंबुद्दीवे दीवे भारहे वासे हत्थिणापुरे नाम नगरे होत्था । पन्नओ। सहस्संबवणे उजाणे । वन्नओ । तत्थ णं हथिणागपुरे नगरे कत्तिए नाम सेट्री परिवसति, अहे, जाव-अपरिभूए, णेगमपढमासणिए, णेगमट्ठसहस्सस्स बहुसु कजेसु य कारणेसु य कोडंबेसु य-एवं जहा रायप्पसेणइज्जे चित्ते जाव-चक्खुभूए, णेगमसहस्सस्स सयरस य कुंडुवस्स आहेवच्चं जाव-कारेमाणे पालेमाणे, समणोवासए, अहिगयजीवाजीवे जाव-विहरति ।
कार्तिडछेड
द्वितीय उद्देशक. १. ते काळे, ते समये विशाखा नामे नगरी हती. वर्णक. अने त्यां बहुपुत्रिक नामे चैत्य हतुं. वर्णक. महावीर स्वामी समवसर्या. यावत्-परिषद् पर्युपासना करे छे. ते काळे, ते समये शक्र देवेन्द्र, देवराज, वज्रपाणि, पुरंदर-इत्यादि *सोळमा शतकना बीजा उद्देशकमा शक्रनी वक्तव्यता कही छे ते प्रमाणे यावत्-ते दिव्यविमानमां बेसीने आव्यो. विशेष ए के, आ स्थळे आभियोगिक देवो पण होय छे. यावत्-तेणे आवी बत्रीश प्रकारनो नाट्यविधि देखाड्यो; अने ते ज्यांची आव्यो हतो त्यां पाछो चाल्यो गयो.
२. 'हे भगवन्'1 एम कही पूज्य गौतमे श्रमण भगवंत महावीरने यावत्-आ प्रमाणे कर्दा के-जेम तृतीयशतकमा ईशानेंद्र संबंधे कूटागार शालानो दृष्टांत अने पूर्वभवनो प्रश्न कों छे तेम आ स्थळे यावत्-तेने 'ऋद्धि अभिमुख थई' त्या सुधी बधुं कहे. हे गौतम' ! एम कही श्रमण भगवंत महावीरे पूज्य गौतमने आ प्रमाणे कडं के-हे गौतम ! आ जंबूद्वीपना भारतवर्षमा हस्तिनापुर नामे नगर हाँ. वर्णक. सहस्राम्रवन नामे उद्यान हतुं. वर्णक. ते हस्तिनागपुर नगरमा धनिक यावत्-कोईथी पराभव न पामे एवो, वणिको मां पहेलं आसन प्राप्त करनार, एक हजार अने आठ वणिकोना घणा कार्योमा, कारणोमां अने कुटुम्बोमां यावत्-चक्षुरूप एवो कार्तिक नामे शेठ रहेतो हतो. जेम राजप्रश्नीयसूत्रमा चित्रसारथिनु वर्णन कयुं छे तेम अहिं बधुं वर्णन करवं.-वळी ते कार्तिकशेठ एक हजार आठ वणिकोर्नु अने पोताना कुटुम्बर्नु अधिपतिपणु करतो यावत्-पालन करतो रहेतो हतो. ते श्रमणोपासक तथा जीवाजीव तत्वोनो जाणकार हतो.
१* भग• खं० ४ श० १६ उ. २ पृ० ५.
२ जुओ-भग० खं० २ श० ३ उ० १ पृ. २८.
जुओ. राज० ५० ११५-१६.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org.