________________
शतक १५. भगवत्सुधर्मस्वामिप्रणीत भगवतीसूत्र.
३८९ तए णं तस्स अयंपुलस्स आजीओवासगस्स-दोचं पि अयमेयारूवे अम्भत्थिए जाव-समुप्पज्जित्था-'एवं खलु ममं धम्मायरिए, धम्मोवदेसए गोसाले मंखलिपुत्ते उप्पन्ननाणदसणधरे जाव-सवन्न सचदरिसी इहेव सावत्थीए नगरीए हालाहलाए फुटकारीए कुंभकारावर्णसि आजीवियसंघसंपरिखुडे आजीवियसमएणं अप्पाणं भावेमाणे विहरप, तं सेयं खलु मे कल्लं जाएजलंते गोसालं मंखलिपुत्तं वंदित्ता, जाव-पजुषासेत्ता इमं पयारूपं वागरणं वागरित्तय सि कडु एवं संपेक्षेति, एवं संपेन कजाब-जलते पहाए, कय जाव-अप्पमहग्याभरणालंकियसरीरे, सामओ गिहाओ पडिनिक्खमति, सा०२ पडिनिक्समित्ता पायविहारचारेणं सावत्थि नगरि मझमझेणं जेणेव हालाहलाए कुंभकारीए कुंभकारावणे तेणेव उवागच्छर, तेणेप उवागच्छित्ता गोसालं मंखलिपुत्तं हालाहलाए कुंभकारीए कुंभकारावणंसि अंबकूणगहत्थगयं जाव-अंजलिकम्मं करेमाचं सीयलएणं मट्टिया० जाव-गायाई परिसिंचमाणं पासर, पासित्ता लजिए, विलिए, विडे, सणियं २ पथोसकर । तए णं ते आजीविया थेरा अयंपुलं आजीवियोवासगं लजियं जाव-पञ्चोसकमाणं पासर, पासित्ता एवं बयासी-एहि ताव अयंपुला! एत्तओ'। तए णं से अयंपुले आजीवियोवासए आजीवियथेरेहिं एवं पुत्ते समाणे जेणेष आजीविया थेरा तेणेष उवागच्छइ, तेणेव उवागच्छित्ता आजीविए थेरे बंदति नमसति, वंदित्ता नमंसित्ता नचासन्ने जाव-पजुवासह । 'अयंपुलाए आजीविया थेरा अयंपुलं आजीवियोवासगं एवं वयासी-से नूणं ते अयंपुला! पुष्परतावरत्तकालसमयंसि जाव-किंसंठिया हल्ला पण्णत्ता' ? तए णं तव अयंपुला! दोश्च पि अयमेया० तं चेव सवं भाणियचं, जाव-सावत्थि नगरि मझमझेणं जेणेव हालाहलाए कुंभकारीए कुंभकारावणे, जेणेव इहं तेणेव हवमागए । से नूणं ते अयंपुला! अट्टे समटे हंता अस्थि । जंपिय अयंपुला! तव धम्मायरिए धम्मोवदेसए गोसाले मखलिपुत्ते हालाहलाए कुंभकारीए कुंभकारावर्णसि अंवकूणगहत्थगए जाव-अंजलिं करेमाणे विहरति, तत्थ वि णं भगवं इमाइं अट्ठ चरिमाई पनवेति, तंजहा-चरिमे पाणे, जाव-अंतं करेस्सति' । जे वि य अयंपुला! तव धम्मायरिए धम्मोवदेसए गोसाले मंखलिपुत्ते सीयलएणं मट्टिया० जाव-विहरति, तत्थ वि चं भगवं इमाई चत्तारि पाणगाई, चत्तारि अपाणगाई पनवेति । से किं तं पाणए ? २ जाव-तओ पच्छा सिझति, जाव-अंतं करेति । तं गच्छ गं तुम अयंपुला! एस चेव तव धम्मायरिए धम्मोवदेसए गोसाले मंखलिपुत्ते इमं एयारूवं वागरपं यागरित्तपत्ति।
आकारे हल्ला (कीटविशेष ) कहेली छे"! सार पछी ते अयंपलनामे आजीविकोपासकने बीजी बार थाना प्रकारको संकल्प उत्पन थयो के "ए प्रमाणे खरेखर मारा धर्माचार्य अने धर्मोपदेशक मंखलिपुत्र गोशालक उत्पन्न पयेला ज्ञान-दर्शनने धारण करनारा, यावत्सर्वज्ञ अने सर्वदर्शी छे, तेओ आज श्रावस्ती नगरीमा हालाहला कुंभारणना कुंभकारापण-हाटमां आजीविकसंघसहित आजीविकना सिद्धान्त वडे आत्माने भावित करता विहरे छे. ते माटे मारे आवती काले यावत्-सूर्योदय थये मंखलिपुत्र गोशालकने वंदन करी, पर्युपासना करी आवा प्रकारनो आ प्रश्न पूछवो श्रेयरूप छे"-एम विचारी काले यावत्-सूर्योदय थये ज्ञान करी, बलिकर्म करी, अल्प अने महामूल्य आभरणवडे शरीरने अलंकृत करी, पोताना घर थकी बहार नीक्कळी, पणे चाली, श्रावस्ती नगरीना मध्यभागमा थई, ज्या हालाहला नामे कुंभारणकुंभकारापण छे, त्यां आवी ते हालाहला नामे कुंभारणना कुंभकारापणमा जेना हाथमा आम्रफल रहेलुं छे एवा यावत्-हालाहला कुंभारणने भयंपुनर्नु पागमन, अंजलिकर्म करता अने शीतल माटीमिश्रित जलवडे यावत्-शारीरना अवयवने सिंचता मंखलिपुत्र गोशालकने जुए छे जोइने ते लज्जित, "
. गोशालकनी विचित्र
शालकन ए, भानत लागत अवस्था जोड़ पाएं विलखो अने वीडित थई धीमे धीमे पाछो जाय छे. त्यार पछी ते आजीविक स्थविरोए लज्जित यावलू-पाछा जता आजीविकोपासक अयं- जचु, स्थपिरोए अयंपुलने जोई ए प्रमाणे कडुं-हि अयंपुल ! अहिं आव'. ज्यारे आजीविक स्थविरोए ए प्रमाणे का त्यारे ते अयंपुल ज्या आजीविक स्थविरो CHILITY
तेना मनना संफापर्नु हता त्यां आव्यो, अने त्यां आवी आजीविक स्थविरोने वंदन-नमस्कार करी अत्यन्त पासे नहि तेम अत्यंत दूर नहि एम बेसी पर्युपासना निवेदन भने तेना करवा लाग्यो. 'हे अयंपुल'! एम कही आजीविक स्थविरोए आजीविकोपासक अयंपुलने ए प्रमाणे कयु-" हे अयंपुल ! खरेखर तने मध्य
मननु समाधान. रात्रिना समये यावत्-केवा आकारवाळी हल्ला कहेली छे । [एवो संकल्प थयो हतो ! ] स्यार पछी तने बीजीवार आवा प्रकारनो आ संकल्प थयो हतो!इत्यादि पूर्वोक्त सर्व कहे, यावत्-श्रावस्ती नगरीना मध्यभागमा ज्यां हालाहला कुंभारण- कुंभकारापण छे अने ज्यां आ स्थान छे, त्यां तुं शीघ्र आव्यो. हे अयंपुल ! खरेखर आ वात सत्य छे! हा सत्य छे. हे अयंपुल ! वळी तारा धर्माचार्य अने धर्मोपदेशक मंखलिपुत्र गोशालक हालाहला कुंभारणना कुंभकारापणमा आम्रफल हाथमा लइ यावत्-अंजलि करता विहरे छे, तेमां पण ते भगवान् आठ चरमनी प्ररूपणा करे छे. ते आ प्रमाणे-१ चरमपानक०, यावत्-सर्व दुःखनो अन्त करशे. वळी हे अयंपुल | तारा धर्माचार्य अने धर्मोपदेशक मंखलिपुत्र गोशालक शीतल माटीना पाणी वडे यावत्-शरीरने छांटता यावत्-विहरे छे, तेमा पण ते भगवान् चार पानक अने चार अपानक प्ररूपे छे. पानक केवा प्रकारे छे ? यावत्-त्यार पछी ते सिद्ध थाय छे, यावत्-'सर्व दुःखोनो अन्त करे छे'. ते माठे हे अयंपुल! तुं जा, अने आ तारा धर्माचार्य अने धर्मोपदेशक मंखलिपुत्र गोशालकने आवा प्रकारनो आ प्रश्न पूछो.'
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org