________________
३८८ श्रीरायचन्द्र-जिनागमसंग्रहे--
शतक १५२५. [प्र०] से किं तं अपाणए। [उ०] अपाणए चउचिहे पण्णत्ते, तंजहा-१ थालपाणप, २ तयापाणप, सिंवलिपाणए, ४ सुद्धपाणए।
२६. [प्र०] से किं तं थालपाणए ? [उ०] था०२ जणं दाथालगंवा दावारगं घा दाकुंभगं वा दाकलसंषा सीयलग उल्लगं हत्थेहिं परामुसइ, न य पाणियं पियइ, सेत्तं थालपाणए ।
२७. [प्र०] से किं तं तयापाणए ? [उ०] त० २ जण्णं अंबं वा अंबाडगं वा जहा पयोगपदे जाव-घोरं या तिंदुरुयं वा, तरुणगं वा, आमगं वा आसगंसि आवीलेति वा पवीलेति वा, न य पाणियं पिया, सेत्तं तयापाणए ।
२८. [प्र०] से किं तं सिंबलिपाणए ! [उ०] सि० २ जणं कलसंगलियं वा, मुग्गसिंगलियं, वा माससंगलियं वा सिंबलिसंगलियं वा तरुणियं आमियं आसगंसि आवीलेति वा, पवीलेति वा, ण य पाणियं पियति, सेत्तं सिंबलिपाणए ।
____ २९. [प्र०] से किं तं सुद्धपाणए ? [उ०] सु० २ जण्णं छमासे सुद्धखाइमं खाइति, दो मासे पुढविसंथारोवगए य, दो मासे कट्रसंथारोवगए, दो मासे दब्भसंथारोवगए, तस्स गं बहुपडिपुनाणं छण्डं मासाणं अंतिमराईए इमे दो देवा महड्डिया जाव-महेसक्खा अंतियं पाउन्भवंति, तंजहा-पुन्नभद्दे य माणिभद्दे य । तए णं ते देवा सीयलपहिं उल्लपाहि हत्थेहिं गाया परामुसंति, जेणं ते देवे साइजति, से णं आसीविसत्ताए कम्मं पकरेति, जे गं ते देवे नो साइजति तस्स णं संसि सरीरगंसि अगणिकाए संभवति, से णं सपणं तेएणं सरीरगं झामेति, स. २ झामेत्ता तो पच्छा सिज्झति, जाव-अंतं फरेति, सेत्तं सुद्धपाणए।
३०. तत्थ णं सावत्थीए नयरीए अयंपुले णामं आजीविओवासए परिवसइ, अद्दे, जाव-अपरिभूए, जहा हालाहला, जाव-आजीवियसमएणं अप्पाणं भावेमाणे विहरति । तए गं तस्स अयंपुलस्स आजीविओवासगस्स अन्नया कदायि पुष्वरत्तावरत्तकालसमयंसि कुडुंबजागरियं जागरमाणस्स अयमेयारूवे अमथिए जाव-समुप्पज्जित्था-'किंसंठिया हल्ला पण्णता?
भपानकना चार . प्रकार
२५. [प्र०] अपानक केटला प्रकारे छे ! [उ०] अपानक चार प्रकारे छे, ते आ प्रमाणे-१ स्थालनु पाणी, २ वृक्षादिनी छालन पाणी, ३ शींगोनू पाणी अने ४ शुद्ध पाणी (देवहस्तना स्पर्शन पाणी).
सॉम्पानी.
२६. [प्र०] स्थालपाणी केवा प्रकारे कडुं छे! [उ०] जे उदकथी भींजायेलो स्थाल, पाणीथी मीनो वारक-करवडो, पाणीथी मीनो मोटो घट, पाणीथी भीनो म्हानो घट, अथवा पाणीथी भीना माटीना वासण, तेनो हाथथी स्पर्श करे पण पाणी न पीए ते स्थालपाणी, ए प्रमाणे रयालपाणी कह्यु.
तचापाणी.
२७. प्रि०] स्वचापाणी केवा प्रकारच्छे : उ०] जे आंबो, मंबाडग-इस्यादि प्रयोगपदमा का प्रमाणे यावत्-बोर, तिंदुरुक सुधी जाणवा, ते तरुण-अपक्व अने आम-काचा होय, तेने मुखमां मौखी थोडं चावे, विशेष चावे, पण पाणी न पीए ते त्वचापाणी. ए प्रमाणे त्वचापाणी कद्यु.
शीगर्नु पाणी.
२८. [प्र०] शीगोनू पाणी केवा प्रकारनुं छे! [उ०] जे कलायसिंबली वटाणानी शींग, मगनी शौंग, अडदनी शींग के शिंबलीनी शींग वगेरे तरुण-अपक्व अने आम-काची होय तेचे मुखमा थोहूं चावे के विशेष चावे, पण तेनुं पाणी न पीए ते शीगोनू पाणी कहेवाय. ए प्रमाणे शीगर्नु पाणी कडं.
शुद्ध पाणी.
२९. [प्र०] शुद्ध पाणी केवा प्रकारर्नु छे ! [उ०] जे छ मास सुधी शुद्ध खादिम आहारने खाय, तेमां बे मास सुधी पृथिवीरूप संस्तारकने विषे रहे, बे मास सुधी लाकडाना संस्तारकने विषे रहे, अने बे मास सुधी दर्भना संस्तारकने विषे रहे. तेने बरोबर पूर्ण धयेला छ मासनी छेल्ली रात्रीए महर्द्धिक अने यावत्-महासुखवाळा बे देवो तेनी पासे प्रगट थाय, ते आ प्रमाणे-पूर्णभद्र अने माणिभद्रः त्यार पछी ते देवो शीतल अने आई हस्त वडे शरीरना अवयवोनो स्पर्श करे, हवे जे ते देवोने अनुमोदे, एटले तेना आ कार्यने सारं जाणे ते आशीविषपणे कर्म करे, जे ते देवोने न अनुमोदे, तेना पोताना शरीरमा अग्निकाय उत्पन्न थाय, अने ते पोताना तेज वडे शरीरने बाळे, अने त्यार पछी ते सिद्ध थाय, यावत्-सर्व दुःखोनो अन्त करे, ते शुद्ध पानक कहेवाय. ए प्रमाणे शुद्ध पाचक कड्यं.
बाबीविकोपासक
३०. ते श्रावस्ती नगरीमा अयंपुलनामे आजीविकमतनो उपासक-श्रावक रहेतो हतो. ते धनिक, यावत्-कोइथी पराभव न पामे अर्थपुलकनो गोशा- तेवो अने हालाहला कुंभारणनी पेठे यावत्-आजीविकना सिद्धान्त बडे आत्माने मावित करतो विहरतो हतो. सार पछी ते अयंपुल नामे कनी पासे जवानो संकल्प.
आजीविकोपासकने अन्य कोइ दिवसे कुटुंबजागरण करता मध्यरात्रिना समये आवा प्रकारनो आ संकल्प यावत्-उत्पन्न थयो के "केवा
२७ "प्रा. प. १६५. ३२८-१.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org