________________
२८०
श्रीरायचन्द्र-जिनागमसग्रह
शतक १५ नो चेव णं अरहते भगवंते, परियावणियं पुण करेजा। जावतिए णं आणंदा! गोसालस्स मंखलिपुत्तस्स तवतेए, एत्तो अणंतगुणविसिट्टयराए चेष तवतेए अणगाराणं भगवंताणं, खंतिखमा पुण अणगारा भगवंतो। जावइए णं आणंदा ! अणगाराणं भगघंताणं तवतेए एत्तो अणतगुणविसिट्ठयराए चेव तवतेए थेराणं भगवंताणं, खंतिखमा पुण थेरा भगवंतो । जावतिए णं आणंदा। थेराणं भगवंताणं तवतेए एत्तो अणंतगुणविसिट्टयतराए चेव तवतेए अरहंताणं भगवंताणं, खंतिखमा पुण अरहंता भगवंतो। तं पभू णं आणंदा! गोसाले मंखलिपुत्ते तवेणं तेएणं जाव-करेत्तए, विसए णं आणंदा! जाव-करेत्तए, समत्थे णं आणंदा! जाव करेत्तए, नो चेव णं अरहंते भगवंते, पारियावणियं पुण करेजा।
१२. तं गच्छ णं तुमं आणंदा! गोयमाईणं समणाणं निग्गंथाणं एयमटुं परिकहेहि-'मा णं अजो! तुम्भं केइ गोसालं मंखलिपुत्तं धम्मियाए पडिचोयणाए पडिचोएउ, धम्मियाए पडिसारणाए पडिसारेउ, धम्मिएणं पडोयारेणं पडोयारेउ, गोसाले णं मंखलिपुत्ते समणेहिं निग्गंथेहिं मिच्छं विपडिवन्ने । तए णं से आणंदे थेरे समणेणं भगवया महावीरेणं एवं वुत्ते समाणे समणं भगवं महावीर वंदति नमसति, वंदित्ता नमंसित्ता जेणेव गोयमादिसमणा निग्गंथा तेणेव उवागच्छद, तेणे०२-गच्छित्ता गोयमादिसमणे निग्गंथे आमंतेति, आमंतेत्ता एवं वयासी-'एवं खलु अजो! छट्ठक्खमणपारणगंसि समणेणं भगवया महावीरेणं अब्भणुनाए समाणे सावत्थीए नगरीए उच्च-नीय तं चेव सवं जाव-नायपुत्तस्स एयमटुं परिकहेहि, तं मा णं अजो! तुम्भं केई गोसालं मंखलिपुत्तं धम्मियाए पडिचोयणाए पडिचोएउ, जाव-मिच्छं विषडिवन्ने ।
१३. जावं च णं आणंदे थेरे गोयमाईणं समणाणं निग्गंथाणं एयमढें परिकहेइ, तावं च णं से गोसाले मंखलिपुत्ते हालाहलाए कुंभकारीए कुंभकारावणाओ पडिनिक्खमति, पडिनिक्खमित्ता आजीवियसंघसंपरिखुडे महया अमरिसं वहमाणे सिग्घं तुरियं जाव-सात्थि नगरि मझमज्झेणं निग्गच्छइ, निग्गच्छित्ता जेणेव कोट्टए चेइए, जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव उवागच्छइ, ते० २-गच्छित्ता समणस्स भगवओ महावीरस्स अदूरसामंते ठिच्चा समणं भगवं महावीरं एवं वदासी
विषय छे, हे आनन्द ! तेम करवाने यावद्-गोशालक समर्थ छे, परन्तु अरिहंत भगवंतने बाळी भस्म करवा समर्थ नथी, तो पण तेमने परिताप-दुःख उत्पन्न करवा समर्थ छे. हे आनंद ! मंखलिपुत्र गोशालकनुं जेटलं तपनुं तेज छे, तेथी अनगार भगवंतनुं अनन्तगुण विशिष्ट तपतेज छे, कारण के अनगार भंगवत क्षमा-कोधनो निग्रह-करवामां समर्थ छे. हे आनन्द ! अनगार भगवंतोनुं जेटलं तपोबल छे, तेथी अनन्त गुण विशिष्ट तपोबल *स्थविर भगवंतोनुं छे, केमके स्थविर भगवंतो क्षमा करवामां समर्थ होय छे. हे आनंद ! स्थविर भगवंतोनुं जेटलं तपोबल होय छे, तेथी अनन्तगुण विशिष्ट बपोबल अरिहंत भगवंतोनु होय छे, कारण के अरिहंत भगवंतो क्षमा करवामां समर्थ होय छे. हे आनन्द ! मंखलिपुत्र गोशालक पोताना तप-तेजवडे यावत्-भस्मराशि करवाने समर्थ छे, हे आनंद! यावत्-तेम करवानो तेनो विषय (शक्ति) छे, हे आनन्द ! तेम करवाने यावत्-समर्थ छे. परन्तु अरिहंत भगवंतने तेम करवाने समर्थ नथी, मात्र तेमने दुःख उत्पन्न कर
वाने शक्तिमान् छे. भगवते श्रानंदने १२. हे आनंद! ते माटे तुं जा, अने गौतमादि श्रमण निग्रन्थोने आ वात कहे के-'हे आर्यो! तमे कोई मंखलिपुत्र गोकई के-तुं गौत
शालकनी साथे धर्मसंबन्धी प्रतिचोदना-तेना मतथी प्रतिकूल वचन न कहेशो, धर्मसंबन्धी प्रतिसारणा तेना मतथी प्रतिकूलपणे अर्थन के गोशालकनी साये स्मरण न करावशो, अने धर्मसंबन्धी प्रत्युपचार-तिरस्कार वडे तेनो तिरस्कार न करशो.. मंखलिपुत्र गोशालके श्रमण निम्रन्थो साथे मिकंपण वादविवाद न थ्यात्व-म्लेच्छपणुं अथवा अनार्यपणुं विशेषतः आदर्यु छे'. त्यार पछी श्रमण भगवान् महावीरे ए प्रमाणे कयुं एटले ते आनन्द स्थविर करे.
श्रमण भगवंत महावीरने वांदी अने नमी ज्यां गौतमादि श्रमण निग्रंथो छे त्या आवीने तेणे गौतमादि श्रमण निर्ग्रन्थोने बोलाव्या, बोलावीने आ प्रमाणे कर्यु के-'हे आर्यो ! छट्ठ क्षपणना पारणाने दिवसे श्रमण भगवंत महावीरे अनुज्ञा आपी एटले हुं श्रावस्ती नगरीमा उच्च, नीच अने मध्यमकुलमां गोचरीए जतो हतो-इत्यादि सर्व यावत्-ज्ञातपुत्रने आ अर्थने कहे जे'-त्यांसुधी कहे, ते माटे हे आर्यो ! तमे कोई
मंखलिपुत्र गोशालकने धर्मसंबन्धी तेना मतने प्रतिकूल वचन न कहेशो, यावत्-तेणे निम्रन्थोनी साथे विशेषतः अनार्यपणुं आदर्य छे. भगवंत प्रति गोशा- १३. जेटलामा आनन्द स्थविर गौतमादि श्रमण निम्रन्थोने आ वात कहे छे तेटलामा हालाहला कुंभारणना कुंभकारापण-हाटथी लकनो उपालंभ.
नीकळी आजीविकसंघसहित घणा अमर्पने धारण करतो मंखलिपुत्र गोशालक शीघ्र अने त्वरित गतिए यावत्-श्रावस्ती नगरीना मध्यभागमांथी नीकळी ज्या कोष्टक चैत्य छे अने ज्या श्रमण भगवंत महावीर छे त्या आव्यो. त्यां आवीने तेणे श्रमण भगवंत महावीरथी
थोडे दूर उभा रही श्रमण भगवंत महावीरने आ प्रमाणे कधु-हे आयुष्मान् काश्यपगोत्रीय ! मने ए प्रमाणे सारं कहो छो, हे आयुष्यमान् गोशालकनो
काश्यप! तमे मने एम ठीक कहो छो के 'मंखलिपुत्र गोशालक मारो धर्मसंबन्धी शिष्य छे' २. जे मंखलिपुत्र गोशालक तमारो धर्म गोशालकपणे
*११ स्थविर-वृद्ध तेना प्रण प्रकार छे १ वयःस्थविर-उमरमा वृद्ध, २ श्रुतस्थविर-शास्त्रज्ञानमा वधेला, अने ३ पर्यायस्थविर-जेनो दीक्षापर्याय त्रीश वर्षथी अधिक होय ते.
इनकार.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org.