Agam 05 Ang 05 Bhagvati Vyakhya Prajnapti Sutra Part 03

SR No.: 004642
Original Sutra Author: N/A
Author: Bechardas Doshi
Publisher: Dadar Aradhana Bhavan Jain Poshadhshala Trust
Total Pages: 422
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati, Agam, Canon, & agam_bhagwati
File Size: 15 MB

Page 40

२० श्रीरायचन्द्र-जिनागमसंग्रहे
शतक ७.-उद्देशक. ६. १५.०] अस्थि णं भंते ! जीवाणं असायावेदणिज्जा कम्मा कजंति ? [उ०] इंता अस्थि ।
१६.प्र० करणं भंते ! जीवाणं असायाधेयणिजा कम्मा कजंति ? [उ०] गोयमा ! परदुक्खणयाए, परसोयणयाए, परज़रणयाए, परतिप्पणयाए, परपिट्टणयाए, परपरियावणयाए; बहूणं पाणाणं, जाव सत्ताणं दुक्खणयाए, सोयणयाए जाव परियावणयाए, एवं खलु गोयमा! जीवाणं अस्सायावेयणिज्जा कम्मा कजंति । एवं नेरइयाण षि, एवं जाव माणियाणं ।
१७. प्र. जंबुद्दीवेणं भंते ! दीवे भारहे पासे इमीसे ओसप्पिणीए दुसमदुसमाए समाए उत्तमकट्टपत्ताए भरहस्स वासस्स केरिसए आगारभावपडोयारे भविस्सइ? [उ०] गोयमा! कालो भविस्सह हाहाभूए, भंभाभूए, कोलाहलगभूए; समयाणुभावेण य णं खर-फरुस-धूलिमइला, दुधिसहा, वाउला, भयंकरा, वाया संवट्टगा य वाहिति इह अभिक्ख धेमाहिति य दिसा समंता रओसला, रेणुकलुसतमपडलनिरालोगा; समयलुक्खयाए य णं अहियं चंदा सीयं मोच्छंति, अहियं सुरिया तवइस्संति; अदुत्तरं च णं अभिक्खणं बहवे अरसमेहा, विरसमेहा, खारमेहा, स्वत्तमेहा, खट्टमेहा, अग्गिमेहा, विजुमेहा, विसमेहा, असणिमेहा; अपिवणिजोदगा [अजवणिजोदया] वाहि-रोग-वेदणोदीरणापरिणामसलिला, अमणुनपाणियगा, चंडानिलपहयतिक्खधारानिवायपउरं वासं वासिहिंति; जेणं भारहे वासे गामाऽऽगर-नगर-खेड-कबड-मडंब-दोणमुह-पट्टणाऽऽसमगयं जणवयं, चउप्पय-गवेलए, खहयरे पक्खिसंधे, गामा-ऽरन्न-पयारनिरए तसे य पाणे, बहुप्पगारे रुक्ख-गुच्छ-गुम्मलय-वल्लि-तण-पच्चयग-हरितो-सहि पवालं-कुरमादीए य तण-वणस्सइकाइए विद्धंसेहिंति, पचय-गिरि-डोंगर-उत्थल-भट्ठिमादीए य वेयद्दगिरिवजे विरावेहिति, सलिलविल-गड-दुग्गविसमनिण्णु-नयाई च गंगा-सिंधुवजाई समीकरहिंति ।
१८. [प्र०] तीसे णं समाए भारहवासस्स भूमीए केरिसए आगारभावपडोयारे भविस्सति ? [उ०] गोयमा! भूमी भविस्सति इंगालब्भूया, मम्मुरम्भूया, छारियभूया, तत्तकवेल्लयब्भूया, तत्तसमजोतिभूया, धूलिबहुला, रेणुबहुला, पंकबहुला,
पणगबहुला, चलणिबहुला, बहूणं धरणिगोयराणं सत्ताणं दुनिकमा यावि भविस्सति । मसातावेदनीव कर्म १५. [प्र०] हे भगवन् ! शुं एम छे के जीवोने असातावेदनीय कर्मो बंधाय ! [उ०] हा, गौतम! एम छे. असातावेदनीय
१६. [प्र०] हे भगवन् ! जीवोने असातावेदनीय कर्म केम बंधाय ? [उ०] हे गौतम! बीजाने दुःख देवाथी, बीजाने शोक कर्मना हेतुओ. उपजाववाथी, बीजाने खेद उत्पन्न करवाथी, बीजाने पीडा करवाथी, बीजाने मारवाथी. बीजाने परिताप उत्पन्न करवाथी. तेम घणां प्राणोने
यावत् सत्त्वोने दुःख देवाथी, शोक उपजाववाथी, यावत् परिताप उत्पन्न करवाथी, ए प्रमाणे हे गौतम | जीवोने असातावेदनीय कर्म बंधाय छे. ए प्रमाणे नारकोने, यावत् वैमानिकोने जाणवू.
१७. [अ०] हे भगवन् ! जंबूद्वीपनामे द्वीपमा भारतवर्षने विषे आ अवसर्पिणीमां दुःषमादुःषमा काल-छहो आरो ज्यारे अत्यंत उत्कट हाहाभूत काल. अवस्थाने प्राप्त थशे त्यारे भारतवर्षनो आकारभावप्रत्यवतार (आकार अने भावोनो आविर्भाव) केवा प्रकारे थशे ? [उ०] हे गौतम ! हाहाभूत
(जे काळे दुःखी लोको 'हा हा' शब्द करशे ), भंभाभूत (जे काळे दुःखात पशुओ 'भां भां' शब्द करशे ), अने कोलाहलभूत (ज्यारे भयंकर वात.
को दुःखपीडित पक्षीओ कोलाहल करशे) एवो काल थशे. कालना प्रभावथी घणा कठोर, धूळथी मेला, असह्य, अनुचित अने भयंकर वायु, मलिन दिशाओ.
तेमज संवर्तक वायु वाशे. आ काळे वारंवार चारे बाजूए धूळ उडती होवाथी रजथी मलिन अने अंधकारवडे प्रकाशरहित दिशाओ धूमाडा
जेवी झांखी देखाशे. कालनी रुक्षताथी चन्द्रो अधिक शीतता आपशे अने सूर्यो अत्यंत तपशे. वळी वारंवार घणा खराब रसवाळा, विरुद्ध भरस विरसादि मेघो.
रसवाळा, खारा, खातरसमान पाणिवाळा, [खाटा पाणिवाळा ] अग्निनी पेठे दाहक पाणिवाळा, विजळी युक्त, अशनिमेघ-करावगेरेने पाडनार (पर्वतने भेदनारा, ) विषमेधो-झेरी पाणिवाळा-नहि पीवालायक पाणिवाळा, [ निर्वाह न थइ शके तेवा पाणिवाळा ], व्याधि, रोग अने
वेदना उत्पन्न करनार पाणिवाळा, मनने न रुचे तेवा पाणिवाळा मेघो तीक्ष्ण धाराना पडवा डेव पुष्कळ वरसशे. जेथी भारत वर्षगां ग्राम, प्रामादिमा रहेला म. आकर, नगर, खेट, कर्बट, मडंब, द्रोणमुख, पट्टन अने आश्रममा रहेल मनुष्यो, चोपगा-गायो घेटा-अने आकाशमां गमन करता पक्षिअन्य पशु पक्षीओनो ओना टोळाओ; तेमज गाम अने अरण्यमा चालता त्रस जीवो तथा बहु प्रकारना वृक्षो, गुल्मो, लताओ, वेलडीओ, घास, पर्वगो-शेरडी बनस्पतिकोनो नाश. वगेरे, धरो वगेरे, ओषधी-शालिवगेरे, प्रवालो अने अंकुरादि तृणवनस्पतिओ नाश पामशे. वैताट्य शिवाय पर्वतो, गिरिओ, डुंगरो, पर्वतादिनो नाश. धूळना उंचा स्थलो, रज विनानी भूमिओ नाश पामशे. गंगा अने सिन्धुनदी शिवाय पाणिना झराओ, खाडाओ, दुर्गम अने विपम भूमिमां
रहेला उंचा अने नीचा स्थलो सरखा थशे. भूमिर्नु स्वरूप १८. [प्र०] हे भगवन् ! [ते काले ] भारतवर्षनी भूमिनो केवो आकारभावप्रत्यवतार थशे ? [उ०] हे गौतम ! ते काळे
अंगार जेवी, मुर्मुर-छाणाना अग्नि जेवी, भस्मीभूत, तपी गयेला कटाह (कडाया ) जेवी, ताप वडे अग्निना सरखी, बहुधूळवाळी बहुरजवाळी, बहुकीचडवाळी, बहुसेवाळवाळी, घणाकादबवाळी अने पृथ्वी उपर रहेला घणा प्राणिओने चालवू मुइकेल पडे एवी भूमि थशे.
नाश.
भस्सायवे-घ । २-यावियणि-घ। ३ बुहीये भं-ख । ४ उस्सप्पि-घ। ५ तूसमदूसमाए-घ, दुस्समदुस्समाए क। भंभाभूए ख । ७ कोलाहलब्भूए ख। ८ वाईति कविनाऽन्यत्र । ९धूमाईति घ। १०.उपटक-घ। ११-महिमा-ध। १२-गह-ख। १३ मुम्मुरभूया घ। १४ दोनिफमा य भघ ।