Agam 05 Ang 05 Bhagvati Vyakhya Prajnapti Sutra Part 03

SR No.: 004642
Original Sutra Author: N/A
Author: Bechardas Doshi
Publisher: Dadar Aradhana Bhavan Jain Poshadhshala Trust
Total Pages: 422
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati, Agam, Canon, & agam_bhagwati
File Size: 15 MB

Page 277

बीओ उद्देसो।
१. तेणं कालेणं तेणं समएणं कोसंबी नाम नगरी होत्था। वनभो। चंदोवतरणे चेहए । वनओ । तत्थ णं कोसंबीए नगरीए सहस्साणीयस्स रनो पोत्ते सयाणीयस्स रनो पुत्ते चेडगस्स रनो नत्तुए मिगावतीए देवीए अत्तर जयंतीए समणोवासियाए भत्तिजए उदायणे नामं राया होत्था। वन्नओ। तत्थ णं कोसंबीए नयरीए सहस्साणीयस्स रनो सुण्हा सयाणीयस्स रनो भजा चेडगस्स रनो धूया उदायणस्स रनो माया जयंतीए समणोवासियाए भाउज्जा मिगावती नामं देवी होत्या । पमओ, सुकुमाल. जाव-सुरुवा समणोवासिया जाव-विहरइ । तत्थ णं कोसंबीए नगरीए सहस्साणीयस्स रखो धूया सयाणीयस्स रनो भगिणी उदायणस्स रनो पिउच्छा मिगावतीए देवीए नणंदा वेसालीसावयाणं अरहंताणं पुषसिजायरी जयंती नामं समणोवासिया होत्था, सुकुमाल. जाव-सुरुवा अभिगय जाव विहरह।
२. तेणं कालेणं तेणं समएणं सामी समोसढे । जाव-परिसा पजुवासइ । तए णं से उदायणे राया इमीसे कहाए लढे समाणे हट्ठ-तुढे कोडुंबियपुरिसे सहावेइ, को० २-त्ता एवं वयासी-खिप्पामेव भो देवाणुप्पिया! कोसंबि नगरि सभितर-बाहिरियं० एवं जहा कूणिओ तहेव सवं जाव-पजुवासइ । तए णं सा जयंती समणोवासिया इमीसे कहाए लछट्ठा समाणी हट्ट-तुट्टा जेणेव मियावती देवी तेणेव उवागच्छइ, ते०२-च्छित्ता मियावर्ति देवि एवं वयासी-एवं जहा नवमसए उस
द्वितीय उद्देशक.
१. ते काले, ते समये कौशांबी नामे नगरी हती. वर्णन. चन्द्रावतरण चैत्य हतुं. वर्णन. ते कौशांबी नगरीमां सहस्रानीक राजानो कौशाम्बी नगरी. पौत्र, शतानीक राजानो पुत्र, चेटक राजानी पुत्रीनो पुत्र, मृगावती देवीनो पुत्र, अने जयंती श्रमणोपासिकानो भत्रीजो उदायन नामे राजा हतो. वर्णन. ते कौशांबी नगरीमां सहस्रानीक राजाना पुत्रनी पत्नी, शतानीक राजानी पत्नी, चेटक राजानी पुत्री, उदायन राजानी माता ज्दावन राजाभने जयंती श्रमणोपासिकानी भोजाइ मृगावती नामे देवी हती. सुकुमाल हाथपगवाळी-इत्यादि वर्णन जाणवु, यावत् सुरूपवाळी अने श्रमणोपासिका हती. वळी ते कौशांबी नगरीमा जयंती नामे श्रमणोपासिका हती, जे सहस्रानीक राजानी पुत्री, शतानीक राजानी भगिनी, जयंती ममणीउदायन राजानी फोइ, मृगावती देवीनी नणंद अने श्रमण भगवंत महावीरना साधुओनी प्रथम शय्यातर (वसति आपनार) हती. ते पासिका. सुकुमाल, यावत् सुरूपा अने जीताजीवने जाणनारी यावद् विहरती हती..
२. ते काले, ते समये महावीर स्वामी समवसर्या, यावत् पर्षत् पर्युपासना करे छे. त्यार बाद ते उदायन राजा आ (श्रमण भगवंत महावीर पधार्यानी) वात सांभळी हृष्ट तुष्ट थयो, अने तेणे कौटुंबिक पुरुषोने बोलावी आ प्रमाणे कडं-'हे देवानुप्रियो । शीघ्रज कौशांबी नगरीने बहार अने अंदर साफ करावो'-इत्यादि बधुं *कूणिक राजानी पेठे कहे, यावत्-ते पर्युपासना करे छे. त्यार बाद (श्रमण भगवंत महावीर पधार्यानी) आ वात सांभळी ते जयंती श्रमणोपासिका हृष्ट अने तुष्ट थइ, अने ज्यां मृगावती देवी छे त्या आवी तेणे मृगावती देवीने आ प्रमाणे कयु-ए प्रमाणे नवम शतका ऋिषभदत्तना प्रकरणमा कह्या प्रमाणे जाणवू, यावत् [श्रमण भगवंत महावीरर्नु दर्शनं आपणा कल्याण माटे] थशे. त्यार बाद जेम देवानंदाए ऋषभदत्तना वचननो खीकार कर्यो तेम मृगावती देवीए ते जयेती श्रमणो
चंदोत्तरायणे । २ तंजहा-मुरु-छ।। जयंती स-छ। ३.उववा०प०६३-२. भग० ख०३०९उ.३३ पृ. १६२. भग.ख०३०९०११पृ. ११३.