________________
२५६ श्रीरायचन्द्र-जिनागमसंग्रहे
शतक १२.-उद्देशक १. १३. [प्र०] माणवसट्टेणं भंते ! जीवे एवं चेव, एवं मायावस ऽवि । एवं लोभवसट्टेऽवि, जाव-अणुपरिभट्टा ।
१४. तए णं ते समणोवासगा समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतियं पयमढें सोचा निसम्म भीया तत्था तसिया संसारभउविग्गा समणं भगवं महावीरं वंदइ नमसइ, वंदित्ता नमंसित्ता जेणेव संखे समणोवासए तेणेव उवागच्छा, ते. २-च्छित्ता संखं समणोवासगं वंदइ नमसइ, वंदित्ता नमंसित्ता एयमटुं सम्मं विणएणं भुजो २ खाति । तए णं ते समणोवासगा सेसं जहा आलंभियाए जाव-पडिगया।
१५. [३०] 'भंतेत्ति भगवं गोयमे समणं भगवं महावीरं वंदइ नमसइ, वंदित्ता नमंसित्ता एवं वयासी-पभू णं मंते ! संखे समणोवासए देवाणुप्पियाणं अंतियं० [उ०] सेसं जहा इसिमद्दपुत्तस्स, जाव-अंतं काहेति । सेवं भंते ! सेवं भंते! ति जाव-विहरह।
पढमो उद्देसो समत्तो।
मानी जीव शं बांध? १३. [प्र०] हे भगवन् ! मानने वश थवाथी पीडित थयेलो जीव शुं बांधे-इत्यादि प्रश्न. [उ०] पूर्वे कह्या प्रमाणे जाणवं, अने
एज प्रमाणे मायाने वश थवाथी पीडित थयेला अने लोभने वश थवाथी पीडित थयेला जीव संबन्धे पण जाणवू; यावत् ते संसारमा भमे छे.
१४. त्यार बाद ते श्रमणोपासको श्रमण भगवंत महावीर पासेथी ए प्रमाणे वात सांभळी, अवधारी भय पाम्या, त्रास पाम्या, त्रसित थया अने संसारना भयथी उद्विग्न थया. तथा तेओ श्रमण भगवंत महावीरने वांदी, नमी ज्यां शंख श्रमणोपासक छे त्यां जइ शंख श्रमणोपासकने वांदी, नमी ए ( अविनयरूप ) अर्थने सारी रीते विनयपूर्वक वारंवार खमावे छे. त्यार बाद ते श्रमणोपासको यावत् पाछा गया.
तेनो बाकी रहेलो वृत्तांत *आलभिकाना श्रमणोपासकोनी पेठे जाणवो. शंख प्रमज्या ग्रहण
१५. [प्र०] 'भगवन् ! एम कही भगवान् गौतमे श्रमण भगवंत महावीरने वांदी, नमी आ प्रमाणे कयु-हे भगवन् ! ते शंख श्रमकरवा समर्थ छे? पोणासकाली
णोपासक आप देवानुप्रियनी पासे प्रव्रज्या लेवाने समर्थ छे? [उ०] बाकी बधुं ऋषिभद्रपुत्रनी पेठे जाणवू. यावत्-ते सर्व दुःखोनो अन्त करशे. हे भगवन् ! ते ए प्रमाणे छे, हे भगवन् ! ते ए प्रमाणे छे, एम कही विहरे छे.
द्वादशशते प्रथम उद्देशक समाप्त.
१४* आलभिकाना भ्रमणोपासक संबन्धे जुओ भग० ख०३ श०११ उ० १२ पृ. २४८. १५ ऋपिभद्रपुत्रनो संवन्ध जुओ भग० ख० ३ श० ११ उ० १२ पृ. २४८.
Jain Education international
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
