________________
शतक ११.-उद्देशक ११. भगवत्सुधर्मस्वामिप्रणीत भगवतीसूत्र.
२४७ ३५. तए णं तुमे सुदंसणा! उम्मुक्कबालभावेणं विनायपरिणयमेत्तेणं जोधणगमणुप्पत्तेणं तहारूवाणं थेराणं अंतियं केवलिपन्नत्ते धम्मे निसंते, सेऽवि य धम्मे इच्छिए, पडिच्छिए, अभिरुइए; तं सुटु णं तुमं सुदंसणा! इदाणि पकरेसि । से तेणट्रेणं सुदंसणा! एवं वुच्चइ-अस्थि गं एतेसिं पलिओवम-सागरोवमाणं खयेति वा अवचयेति वा । तए णं तस्स सुदंसणस्स सेट्टिस्स समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतियं एयमढें सोचा निसम्म सुभेणं अज्झवसाणेणं सुभेणं परिणामेणं लेसाहि विसुज्झमाणीहि तयावरणिजाणं कम्माणं खओवसमेणं ईहा-पोह-मग्गण-गवेसणं करेमाणस्स सन्नीपुश्वजातीसरणे समुप्पन्ने, एयमटुं सम्मं अभिसमेति । तए णं से सुदंसणे सेट्ठी समणेणं भगवया महावीरेणं संभारियपुवभवे दुगुणाणीयसहसंवेगे आणंदसुपुन्ननयणे समणं भगवं महावीरं तिक्खुत्तो आयाहिणं पयाहिणं करेति, आ०२-रेत्ता वंदति नमसति, वंदित्ता नमंसित्ता एवं वयासी-'एवमेयं भंते ! जाव से जहेयं तुझे वदह'त्ति कट्ट उत्तरपुरच्छिमं दिसीभार्ग अवकमइ, सेसं जहा उसमदत्तस्स, जाव-सवदुक्खप्पहीणे; नवरं चोद्दस पुताई अहिजइ, बहुपडिपुन्नाई दुवालस वासाई सामनपरियागं पाउणह, सेसं तं चेव । सेवं भंते ! सेवं भंते ! त्ति । महब्बलो समत्तो।
एक्कारसमे सए एक्कारसमो उद्देसो समत्तो ।
. ३५. त्यार बाद हे सुदर्शन ! बालपणाने वीतावी विज्ञ अने मोटो थइ, यौवनने प्राप्त थइ तें तेवा प्रकारना स्थविरोनी पासे केवलिए कहेलो धर्म सांभळ्यो, अने ते धर्म पण तने इच्छित अने स्वीकृत थयो, तथा तेना उपर तने अभिरुचि थइ. हे सुदर्शन ! हाल तुं जे करे छे ते सारं करे छे. ते माटे हे सुदर्शन ! एम कहेवाय छे के ए पल्योपम अने सागरोपमनो क्षय अने अपचय थाय छे. त्यार बाद श्रमण भगवंत महावीरनी पासेथी धर्मने सांभळी, अवधारी ते सुदर्शन शेठने शुभ अध्यवसायवंडे, शुभ परिणामवडे अने विशुद्ध लेश्याओथी तदावरणीय
र्मोनो क्षयोपशम थवाथी ईहा, अपोह, मार्गणा अने गवेषणा करतां संज्ञिरूप पूर्व जन्मनु स्मरण उत्पन्न थयु, अने तेथी भगवंते कहेला आ अर्थने सारी रीते जाणे छे. त्यार बाद ते सुदर्शन शेठने श्रमण भगवंत महावीरे पूर्वभव संभारेलो होवाथी बेवडी श्रद्धा अने संवेग उत्पन्न थयो, तेनां लोचन आनंदाश्रुथी परिपूर्ण थया, अने तेणे श्रमण भगवंत महावीरने त्रण वार आदक्षिण प्रदक्षिणा करी, वांदी अने नमीने आ प्रमाणे कह्यु-'हे भगवन् ! तमे जे कहो छो ते एज प्रमाणे छे-यावत् एम कही ते सुदर्शन शेठ उत्तरपूर्व (ईशान) दिशा तरफ गया. बाकी बधुं ऋषभदत्तनी पेठे जाणवं, यावत् ते सुदर्शन शेठ सर्व दुःखथी रहित थया. परन्तु विशेष ए छे के ते पूरां चौद पूर्वो भणे छे, अने संपूर्ण बार वरस सुधी श्रमणपर्यायने पाळे छे. बाकी बधु पूर्व प्रमाणे जाणवू. हे भगवन् ! ते ए प्रमाणे छे, हे भगवन् ! ते ए प्रमाणे छे–एम कही यावद विहरे छे.
सुदर्शन शेठने चातिस्मरण
सुदर्शन शेठनी प्रया.
एकादश शते महाबल नाम एकादश उद्देशक समाप्त.
१५ जुलो भगा. . ३ ४०.१ ७० ३.४० १५.
३५* जुओ भग• खं० ३.१ उ०३२ पृ. १६५.
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org