________________
२४० श्रीरायचन्द्र-जिनागमसंग्रहे
शतक ११.-उद्देशक ११. लक्खणपाढए सद्दावेति । तए णं ते सुविणलक्खणपाढगा बलस्स रन्नो कोडुंबियपुरिसेहिं सद्दाविया समाणा हट्ट-तुटुण्डाया कय० जाव-सरीरा सिद्धत्थग-हरियालियाकयमंगलमुद्धाणा सरहिं २ गेहेहितो णिग्गच्छंति, सपहिं २-च्छित्ता हथिणापुर नगरं मझमझेणं जेणेव बलस्स रनो भवणवरवडेंसए तेणेव उवागच्छंति, तेणेव उवागच्छित्ता भवणवरवडेंसगपडिदुवारंसि एगओ मिलंति, एगओ मिलित्ता जेणेव बाहिरिया उवट्ठाणसाला तेणेव उवागच्छंति, तेणेव उवागच्छित्ता करयल. बलरायं जएणं विजएणं वद्धाति । तए णं ते सुविणलक्खणपाढगा बलेणं रना बंदिय-पूइअ-सकारिअ-संमाणि समाणा पत्तेयं २ पुत्वन्नत्थेसु भद्दासणेसु निसीयंति । तए णं से बले राया पभावति देविं जवणियंतरियं ठावेइ, ठावेत्ता पुप्फ-फल पडिपुनहत्थे परेणं विणएणं ते सुविणलक्खणपाठए एवं बयासी-एवं खलु देवाणुप्पिया! पभावती देवी अज्ज तंसि तारिसगंसि वासघरंसि जाव-सीहं सुविणे पासित्ता णं पडिबुद्धा, तण्णं देवाणुप्पिया! एयस्स ओरालस्स जाव केमन्ने कल्लाणे फलवित्तिविसेसे भविस्सइः १ तए णं सुविणलक्खणपाढगा बलस्स रन्नो अंतियं एयमटुं सोचा निसम्म हट्ठ-तुट्ठ० तं सुविणं ओगिण्हर, ओगिण्हित्ता ईहं अणुप्पविसइ, अणुप्पविसित्ता तस्स सुविणस्स अत्थोग्गहणं करेइ, तस्स०२-त्ता अन्नमन्नेणं सद्धिं संचालेंति, संचालेत्ता तस्स सुविणस्स द्धट्ठा गहियट्ठा पुच्छियट्ठा विणिच्छियट्ठा अभिगयट्ठा बलस्त रन्नो पुरओ सुविणसत्थाई उचारेमाणा २ एवं वयासी-'एवं खलु देवाणुप्पिया! अम्हं सुविणसत्थंसि बायालीसं सुविणा, तीसं महासुविणा, बावत्तरि र विणा दिट्ठा । तत्थणं देवाणुप्पिया! तित्थगरमायरो वा चक्कवट्टिमायरो वा तित्थगरंसि वा चक्कट्टिसि वा गम्भं वकममाणंसि एएसि तीसाए महासुविणाणं इमे चोइस महासुविणे पासित्ता णं पडिबुझंति । तं जहा-"गय-वसह-सीह-अभिसेयदाम-ससि-दिणयरं झयं कुंभं । पउमसर-सागर-विमाण-भवण-रयणुच्चय-सिहिं च" ॥ वासुदेवमायरो वा वासुदेवंसि गम्भं वक्कममाणंसि एएसिं चोइसण्डं महासुविणाणं अन्नयरे सत्त महासुविणे पासित्ता णं पडिबुझंति । बलदेवमायरो वा बलदे. वंसि गम्भं वकममाणंसि एपसिं चोद्दसण्हं महासुविणाणं अन्नयरे चत्तारि महासुविणे पासित्ता णं पडिबुज्झति । मंडलियमायरो वा मंडलियंसि गम्भं वक्कममाणंसि एतेसि णं चउदसण्हं महासुविणाणं अन्नयरं एगं महासुविणं पासित्ता गं पडिवुझंति । इमे य णं देवाणुप्पिया! पभावतीए देवीए एगे महासुविणे दिटे, तं ओराले गं देवाणुप्पिया! प्रभावतीए देवीए सुविणे दिटे, जाव-आरोग्ग-तुढि० जाव-मंगलकारए णं देवाणुप्पिया! प्रभावतीए देवीए सुविणे दिवे, अत्थलाभो देवाणुप्पिए! भोग
णपाठकोने बोलावे छे. ज्यारे ते बल राजाना कौटुंबिक पुरुषोए ते स्वप्नलक्षणपाठकोने बोलाव्या त्यारे तेओ प्रसन्न थया, तुष्ट थया अने स्नान करी बलिकर्म करी यावत् शरीरने अलंकृत करी, मस्तके सर्षप अने लीली धरोनुं मंगल करी पोत पोताना घेरथी नीकळे छे, नीकळीने हस्तिनागपुर नगरनी वच्चे थइ ज्या बल राजानु उत्तम महालय छे, त्यां आवे छे, त्यां आवीने श्रेष्ठ महालयना द्वार पासे ते स्वप्नपाठको एकठा थाय छे, एकठा थइने ज्यां बहारनी उपस्थानशाला छे त्यां आवे छे, त्यां आवी हाथ जोडी बल राजाने जय अने विजयथी वधावे छे. त्यार बाद ते बल राजाए वांदेला, पूजेला, सत्कारेला अने सम्मानित करेला ते स्वप्नलक्षणपाठको पूर्वे गोठवेला भद्रा
सनो उपर बेसे छे. त्यार पछी ते बल राजा प्रभावती देवीने जवनिकानी-पडदानी अंदर बेसाडे छे. त्यार बाद पुष्प अने फलथी परिपूर्ण पाठकोने हस्तवाळा ते बल राजाए अतिशय विनयपूर्वक ते स्वप्मलक्षणपाठकोने आ प्रमाणे कह्यु-हे देवानुप्रियो! ए प्रमाणे खरेखर आजे प्रभासामना फलभो प्रश्न. वती देवी ते तेवा प्रकारना वासगृहमां यावत् स्वममा सिंहने जोइने जागेली छे, तो हे देवानुप्रियो! आ उदार एवा स्वप्मनुं यावत् बीजूं
कयु कल्याणरूप फल अने वृत्तिविशेष थशे. त्यार पछी ते स्वप्मलक्षणपाठको बल राजानी पासेथी ए वात सांभळी तथा अवधारी खुश अने संतुष्ट थई ते स्वप्न संबन्धे सामान्य विचार करे छे, सामान्य विचार करी तेनो विशेष विचार करे छे, अने पछी ते स्वप्नना अर्थनो निश्चय करे छे, अने त्यार बाद तेओ परस्पर साथे विचारणा करे छे. त्यार पछी ते स्वप्नना अर्थने स्वयं जाणी, बीजा पासेथी ग्रहण करी, ते संबन्धी शंकाने पूछी, अर्थनो निश्चय करी अने स्वमना अर्थने अवगत करी बल राजानी आगळ खप्नशास्त्रोनो उच्चार करतां तेओए आ प्रमाणे का-'हे देवानुप्रिय! ए प्रमाणे खरेखर अमारा स्वप्नशास्त्रमा बेताळीश सामान्य स्वप्नो, अने त्रीश महास्वप्नो मळीने कुल बहोंतेर जातना स्वप्नो कहेला छे. तेमां हे देवानुप्रिय! तीर्थकरनी माताओ के चक्रवर्तिनी माताओ ज्यारे तीर्थंकर के चक्रवर्ती गर्भमां आवीने उपजे त्यारे ए त्रीश महास्वप्नोमाथी आ चौद स्वप्नोने जोइने जागे छे, ते चौद स्वप्नो आ प्रमाणे छे- “१ हाथी, २ बलद, ३ सिंह, ४ लक्ष्मीनो अभिषेक, ५ पुष्पमाळा, ६ चंद्र, ७ सूरज, ८ ध्वजा, ९ कुंभ, १० पद्मसरोवर, ११ समुद्र, १२ "विमान अथवा भवन, १३ रत्ननो ढगलो अने १४ अग्नि" वळी वासुदेवनी माताओ ज्यारे वासुदेव गर्भमां आवे त्यारे ए चौद महास्वप्नोमांना कोइ पण सात महास्वप्नो जोइने जागे छे. तथा बलदेवनी माताओ ज्यारे बलदेव गर्भमां प्रवेश करे प्यारे ए चौद महास्वप्नोमांना कोइ पण चार महास्वप्नोने जोइने जागे छे. मांडलिक राजानी माताओ ज्यारे मांडलिक राजा गर्भमा प्रवेश करे त्यारे ए चौद महास्वप्नोमांना कोइ एक महास्वप्न जोइने जागे
२३. * जो तीर्थकर देवलोकथी आवीने उपजे तो तेनी माता स्वममा विमान जुए भने नरकथी भावीने उपजे तो तेनी माता खनमा भवन जुए के-टीका.
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org.