________________
छटो उद्देसओ.
१. ०] समणोवासगस्स णं भंते ! तहारूवं समण वा माहणं वा फासु-एसणिजेणं असण-पाण-खाइम-साइमेणं पडिलामेमाणस्स किं कजति ? [उ०] गोयमा! एगंतसो निजरा कजइ, नत्थि य से पावे कम्मे क
२. [प्र०] समणोवासगस्स णं भंते ! तहारूवं समणं वा माहणं वा अफासुएणं अणेसणिजेणं असण-पाण. जाव पडिलाभेमाणस्स किं कजइ ? [उ०] गोयमा ! बहुतरिया से निजरा कजइ, अप्पतराए से पावे कम्मे कजइ ।
३. [प्र०] समणोवासगस्स णं भंते! तहारूवं असंजयं अविरयं-पडिहय-पञ्चक्खायपावकम्मं फासुएण वा, अफासुएण वा, एसणिजेण वा, अणेसणिज्जेण वा असण-पाण. जाव किं कजह? [उ०] गोयमा! एगंतसो से पावे कम्मे कजा, नस्थि से कावि निजरा कजा।
४. निग्गथं च णं गाहावाकुलं पिंडवायपडियाए अणुप्पविट्ठ केइ दोहिं पिंडेहिं उवनिमंतेजा-पगं आउसो! अप्पणा मुंजाहि, एग थेराणं दलयाहि, से यतं पडिग्गहेजा, थेरा य से अणुगवेसिया सिया, जत्थेव अणुगवेसमाणे थेरे पासिज्जा तत्येव अणुप्पदाय सिया, नो चेव णं अणुगवेसमाणे थेरे पासिज्जा तं नो अप्पणा मुंजेजा, नो भन्नेसिं दावए; पगते अणावाए अचित्ते बहुफासुए थंडिल्ले पडिलेहेत्ता पमजित्ता परिढावेयच्चे सिया।
षष्ठ उद्देशक.
संयतने निदोष अश- १. [प्र०] हे भगवन् ! तेवा प्रकारना (उत्तम) श्रमण या ब्राह्मणने प्रासुक (अचित्त) अने एषणीय (निर्दोष ) अशन, पान, नादिया प्रतलामता खादिम तथा खादिम आहार वडे प्रतिलाभता-सत्कार करता-श्रमणोपासकने शुं [फल] थाय: [उ०] हे गौतम ! एकांत निर्जरा थाय, शु.फल थाय? एकांत खादिमसमा सामना निर्जरा थाय. पण तेने पाप कर्म न थाय.
सदोष अशनादियी २. [प्र०] हे भगवन् ! तेवा प्रकारना श्रमण या ब्राह्मणने अप्रासुक (सचित्त) अने अनेषणीय (सदोप) अशनादि वडे प्रतिप्रतिलाभता शुं फल .
: लाभता श्रमणोपासकने शुं [फल ] थाय ! [उं०] हे गौतम! घणी निर्जरा थाय, अने अत्यन्त अल्प पाप कर्म थाय. अने अल्प पाप कमैनो बर्ष याय. असंयतने आहारथी ३. [प्र०] हे भगवन् ! तेवा प्रकारना विरतिरहित, अप्रतिहत अने अप्रत्याख्यात पापकर्मवाळा असंयतने प्रासुक अथवा अप्रा प्रतिलामा शुं फल
सुक, एषणीय अथवा अनेषणीय अशनादि वडे प्रतिलाभता श्रमणोपासकने शुं [फल ] थाय ! [उ०] हे गौतम ! एकांत पापकर्म थाय, कर्म थाय. पण काइ निर्जरा न थाय.
निर्गन्थने बे पिंख ४. गृहस्थना घरे आहार ग्रहण करवानी इच्छाथी प्रवेश करेला निर्मन्थने कोइ गृहस्थ बे पिंड (आहार) ग्रहण करवा माटे निमंत्रण.
५ उपनिमंत्रण करे के-हे आयुष्मान् ! एक पिंड तमे खाजो, अने बीजो पिंड स्थविरोने आपजो. पछी ते निग्रंथ ते (बन्ने) पिंडने ग्रहण
करे अने ते स्थविरोनी शोध करे; तपास करता ज्यां स्थविरोने जुए त्यांज ते पिंड तेने आपे, जो कदाच शोधता स्थविरोने न जुए तो ते पिंड पोते खाय नहीं अने वीजाने आपे नहीं, पण एकान्त, अनापात-ज्या कोई आवे नहि एवी अचित्त अने बहु प्रामुक स्पंडिल (भूमि )ने जोइने, प्रमार्जीने त्यां परठवे.
Jain Education international
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org