________________
نیم
वा.
श्रीराय चन्द्र-जिनागमसंग्रहे
शतक ५. उद्देशक ४३ - १.30.हंता, गोयमा ! छउमत्थे णं मणुस्से आउडि- १. उ.- हे गौतम ! हा, छमस्थ मनुष्य, वगाडवामां जमाणाई सहाई सणेइ. तं जहा:-संखसहाणि वा, जाव-झुसराणि आवता शब्दोने सांभळे छे.. अने ते पण पूर्व कह्या एटलां बधां
वाजांओना-शंखथी यावत्-पोलां व.ज.ओना-शब्दने पण
सांभळे छे. २. प्र०--ताई भो । किं पुट्ठाई सणेइ, अपढाइंसुणेई? २. प्र०---हे भगवन् ! शुं ते शब्दो कौन साथे अथडाया
पछी संभळाय छे के अथडीया विना संभळाय छे ? २. उ०-गोयमा ! पुट्ठाई सुणेह, नो अपुट्ठाई सुणेइ, २. उ०—हे गौतम ! ते शब्दो कान साथे अथडाया पछी जाव-नियमा छदिरों सुणेइ.
संभळाय छे, पण अथडाया विना नथी संभळाता. अने ते यावत्
अथडाया पछी छ ए दिश.मांथी संभळाप छे. ३. 40-छजगत्थे णं भंते ! मणसे कि आरगयाई सहाई ३. प्र० ---हे भगवन् ! शुं उमस्थ मनुष्य, ओरे रहेला सुणेइ, पारगयाइं साणि सुणेइ ?
शब्दोने सांभळे छे के परे रहेला-इंद्रियोना विषयथी दूर रहेला
शब्दोने सांभळे छे ? . ३. उ०-गोयमा ! आरगयाइं सहाई सुणेइ, नो पारगयाइं ३. उ०-हे गौतम ! छमस्थ मनुष्य, ओरे रहेला शब्दोने सहाई सुणेइ.
सभि छे, पण परे रहेला शब्दोने सांभळतो नथी. ४. प्र०-जहा णं भंते ! छउमत्थे मणूसे आरगयाइं सद्दाई.. ४. प्र०—हे भगवन् ! जेम रामस्थ मनुष्य ओरे रहेला सुणेइ, णो पारगयाइं सदाई सुणेइ, वहा णं भने ! केवली शब्दोने सांभळे छे अने परे रहेला शब्दोने सांभळतो नधी तेम मणुस्से कि आरगयाइं सहाई राणेह, ण पारगयाइं सहाई शु केवळी मनुष्य ओरे रहेला शब्दोने सांभळे छे अने परे रहेला सुणेइ ? ...
शब्दोने नथी सांभळतो? .. ४. उ०-गोयमा ! केवली णं आरगयं वा, पारगयं वा, . ४. उ.---हे गौतम! केवळी तो ओरे रहेला अने परे सम्बदूरमूलमणतियं सदं जाणइ, पासइ.
रहेला आदि अने अंत विनाना शब्दने-सर्व प्रकारना शब्दने
जाणे छे अने जूए छे. ५. प्र०-से केणगुणं तं चेव केवली णं आरगयं वा, पारगयं ५. प्र०---हे भगवन् ! ' ओरे रहेला अने परे रहेला था, जाव-पासइ ?
शब्दने पण यावत्-(ते ज प्रमाणे कहेवू ) केवळी जाणे छे अने
जूए छे' एनुं शुं कारण ? ५. उ० - गोयमा ! केवली णं पुरथिमेणं मियं पि जाणइ, ५ उ०—हे गौतम ! केवळी जीव पूर्व दिशानी मित वस्तुने 'अमियं पि जाणइ: एवं दाहिणेणं, पचत्थिमेणं, उत्तरेणं, उड़, पण जाणे छे अने अमित वस्तुने पण जाणे छे, ए प्रमाणे अहे मियं पि जाणइ, मियं.पि जाणह; सव्वं जाणइ केवली, दक्षिण दिशानी, पश्चिम दिशानी, उत्तर दिशानी, ऊर्य दिशानी सव्वं पासइ केवली; सम्पओ जाणइ, पासइ सव्यकालं सव्वभावे सने अधो दिशानी पण मित वस्तुने तथा अमित वस्तुने केवळी जाणइ केवली, सब्बभावे पासइ केवल'; अणते गाणे केवलिस्स, जाणे छे अने जूए छे. केवळी बधुं जाणे छे अने बधुं जूर छे. अणते दंसणे केवलिस्स; मिव्वुडे नाणे केवलिस्स, निचुडे दंसणे केवळी बधी तरफ जाणे छे अने जूए छे. केवळी सर्व काळे सर्व केलिस्स से तेणद्वेणं जाव-पासइ.
पदार्थो-भावो-ने जाणे छे अने जूए छे, केवळिने अनंत ज्ञान भने अनंत दर्शन छ अने केवळिनुं ज्ञान , अने. दर्शन कोइ जातना पडदा ( आवरण ) वोढुं नथी माटे ते कारणथी'.यावत् -जूए छे' एम का छे. .
१. मूलच्छाया:- हन्त, गौतम! छद्मस्थो मनुष्यः आजोच्य( कुय्य )मानान् शब्दान् शृणोति. तद्यथा:-शखशब्दान् वा, यावत्-शुषिराणि वा. तान् भगवन् । किं स्पृष्टान् शणोति, अस्पृष्टान् भृणोति ? गौतम! स्पृष्टान् गोति, नो अस्पृष्टान् शृणोति; यावत्-नियमात् पइदिशं शणोति. उग्रस्थो भगवन् ! मनुष्यः किम् आरान्तान् शब्द'न् . शृणोति, पारगनान् इ.ब्दान् शृणोति ? गौतम ! अराद्गतान् इदान् शणोति, नो पारगतान शादान् शणोति. यथा. भगवन् । छद्मस्थो मनुष्यः आरादतान् शब्दान् शृगोति. नो पारगतान् शब्दान् शृणोति; तथा भगवन् ! केवली मनुष्यः किम् आरादतान् शब्दान् शृणोति, नो पारगतान शब्दान् शृणोति ? गौतम ! केवली आराद्तं वा, पारगतं वा सर्वदू मूलम् अनन्तिकं शब्दं जानाति, पश्यति. तत् केनाऽर्थेन तक केवली आराद्त वा, पारगतं वा यावत्-पपति? गौतम ! केली पौरस्त्येन मितम् अपि जानःति, अमितम् अपि जानाति एवं दक्षिणेन, पश्चिमेन, उत्तरेण, ऊर्ध्वम् , अधो मितम् अपि जानाति, अमितम् अपि जानाति;.सर्व जानाति केवली, सर्व पश्यति केवली; सर्वतो जानाति, पश्यति; सर्वकालं सर्वभावान् जानाति केवली, सर्वभावान् पश्यति केवली; अनन्तं ज्ञानं केवलिनः, अनन्त दर्शन केवलिनः, नितं मानं केवलिनः, नितं दर्शनं केवलिनः तत् तेनाथेन यावत्-पश्यतिः- अनु.
पस्या मतान् शहाया भगवन् । भाराबता
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org