________________
પહેલું ].
પીઠબબ્ધ - દેવસુન્દરસૂરિના શિષ્ય કુલમડનસૂરિએ સિદ્ધાંતથય રચ્યું છે. સેન પ્રશ્ન (પત્ર ૮૦ આ)માં એને “પ્રાકૃત-સિદ્ધાન્તસ્તવ” તરીકે નિર્દેશ છે. આ કૃતિ કઈ સ્થળેથી પ્રસિદ્ધ થઈ હોય તો તે મારી જાણમાં નથી.
જૈનસ્તોત્રસન્તાહ (ભા. ૧, પૃ. ૮૮)માં જિનભદ્રસૂરિએ રચેલું કુલક છે. એનું નામ “ દુવાલસંગીપય પમાણકુલય” છે અને તદનુસાર એ બાર અંગનાં પદેનું પરિમાણ દર્શાવે છે. આ કુલકની શરૂઆત નમિળ કિ જ એમ થયેલી છે.
અભયદેવસૂરિએ ઠાણ (સુ. ૩૯૯)ની ટીકા (પત્ર ૩૦૧ આ )માં કયો આગમ કયારે ભણાય તે પરત્વે સાત પદ્યો અવતરણરૂપે આપ્યાં છે. આ ઉલ્લેખ વવહારગત ઉલ્લેખથી કઈ કઈ બાબતમાં જુદો પડે છે. જુઓ આ૦ આ૦ ૦ ( ભા. ૧, પૃ. ૭૧). ઉપર્યુક્ત અવતરણરૂપ પદ્યો પ્રમેયરત્નમંજૂષા(પત્ર ૩ આ )માં પણ કઈ કઈ પાઠભેદપૂર્વક જોવાય છે.
વિચારલેસની ૩૪૪ મી ગાથાની શરૂઆતમાં “સંપ સામળશાસ્ત્રીસંહા વદંત ઉત્ત” એ ઉલ્લેખ છે. આને અર્થ સાંપ્રત કાલે આગમની સંખ્યા પિસ્તાલીસની વર્તે છે એમ છે. આ ઉલ્લેખ બાદ ૩૪૪ મીથી ૩૫૧ મી ગાથા સુધીમાં ૪૫ આગમ ગણાવાયા છે. એમાં દિદિવાય સિવાયનાં અગ્યાર અંગેનાં નામ, એ અગિયારે અંગેનાં પદોની સંખ્યા, મતવિશેષ પ્રમાણે દીવસાગરપણુત્તિના ઉલેખપૂર્વક તેર ઉવંગેનાં નામ, ક૫, નિસીહ, દસાસુય, વવહાર એમ ચાર(છેવસુર )નાં, ઉત્તરઝવણસુત્ત, દસ(વે)યાલિય અને આવલ્સય એમ ત્રણ (મૂલસુત્ત)નાં, તંદુલયાલિય, ચંદાવિજઝય, ગણિવિજજા, નિરયવિભતિ અને આઉરપચ્ચકખાણુએ પાંચ પઈણગનાં તેમજ ગણહરવલય, દેવિંદનરિંદ, મરણભક્તિ અને ઝાણુભત્તિ, તેમજ પખિય, નંદી, અણુઓગદાર અને દેવિંદસથવષ્ણુનાં એમ ૪૫ સૂત્રોનાં-આગમોનાં નામ અપાયાં છે. ઉદ્ધાર તરીકે પંચક૫, જિયક૫, પિંડનિજુત્તિ અને હનિજજુત્તિ એમ ચારને નિર્દેશ છે.
જૈનધર્મવરસ્તોત્રની પણ વૃત્તિ (પૃ. ૯૪-૯૫)માં જઈશું મરહદીમાં બે અવતરણ અપાયાં છે. પહેલામાં ૧૧ અંગ, ૧૨ ઉપાંગ, ૧૦
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
