________________
સાધુ
૧૭ તાપસ એટલે કે ખરી પડેલાં પાંદડાં વગેરેને ઉપભોગ કરનારા (મૂઢ તપસ્વીઓ) તિષિકમાં; ચેષ્ટા, ચાળા વગેરે કરનાર કાંદપિકે સૌધર્મકલ્પમાં; ધાડની ભિક્ષાથી જીવનારા ત્રિદંડીએ (ચરક પરિવાજક) બ્રહ્મલોકકલ્પમાં, જ્ઞાન, જ્ઞાની, સાધુ વગેરેની નિંદા કરનારા કિબિષિકો લાંતકકલ્પમાં, દેશવિરતિ ધારણ કરનાર ગાય ઘડે વગેરે તિય સહસ્ત્રારકલ્પમાં; આજીવક સંપ્રદાયના ગોશાલક-શિષ્ય તથા મંત્રાદિનો પ્રયોગ કરનારા આભિયોગિક અશ્રુતકલ્પમાં અને દર્શનભ્રષ્ટ વેષધારકો પરના રૈવેયકમાં ઉત્પન્ન થાય છે.
– શતક ૧, ઉદ્દે ૨
રાજગૃહ નગરનો પ્રસંગ છે.
ગૌતમ—હે ભગવન! એકાંતબાલ એટલે કે મિથ્યાદષ્ટિ જીવ અથવા વિરતિ વિનાને જીવ કેવું ( કઈ ગતિનું ) આયુષ્યકર્મ બાંધે ?
મહ–હે ગૌતમ! પોતાનાં મોટાં-નાનાં કાર્યો અનુસાર નૈરયિકનું, તિર્યચનું, મનુષ્યનું અને દેવનું પણ બાંધે.
૧. અથવા ચરક એટલે કુટકાદિ (લંગોટિયા ?) અને પરિવ્રાજક એટલે કપિલ મુનિના શિખ્યો.
૨. જુએ ચારિત્રખંડમાં જમાલિની કથાને ઉપહાર.
. કૌતુક એટલે સૌભાગ્યાદિ માટે નાન બતાવવાં, ભૂતી કર્મ એટલે તાવવાળા વગેરેને ભૂતિ દેવી, સ્વવિદ્ય ઈત્યાદિ.
Jain Education International 2010_05
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
