________________
શ્રીભગવતીસાર જઘન્યપણે, અમુખ્યપણે, દુઃખપણે અને અસુખપણે વારંવાર પરિણમે છે.
પરંતુ, જેમ કે ઈ મેલું વસ્ત્ર હોય તેને ક્રમે ક્રમે શુદ્ધ કરવામાં આવતું હોય તથા શુદ્ધ પાણુથી જોવામાં આવતું હોય, તો તેને લાગેલો મેલ ઉખડતા જાય છે, તેમ અલ્પ કર્મવાળા, અલ્પ ક્રિયાવાળા, અલ્પ પાપવાળા અને અલ્પ વેદનાવાળા જીવનાં કર્મયુગલે છેદાતાં જાય છે, ભેદતાં જાય છે, વિધ્વંસ પામતાં જાય છે, તથા અંતે સમસ્તપણે નાશ પામે છે. અને તેનો આત્મા હંમેશાં નિરંતર સુરૂ૫૫ણે, સુવર્ણપણે, અને સુખપણે વારંવાર પરિણમે છે.
ગૌ –હે ભગવન! વસ્ત્રને જે મેલ ચેટે છે, તે પુરુષપ્રયત્નથી ચાટે છે કે, સ્વાભાવિક રીતે ચૂંટે છે?
મહ–હે ગૌતમ! પુરુષપ્રયત્નથી પણ ચોટે છે અને સ્વાભાવિકપણે પણ ચોટે છે.
ગૌ૦—તે પ્રમાણે જીવોને જે કર્મરાજ ચેટે છે, તે પુરુષપ્રયત્નથી અને સ્વાભાવિકપણે એમ બંને રીતે ચાટે છે?
મ– હે ગૌતમ ! જીવોને જે કર્મ રજ ચોટે છે, તે પુરુષપ્રયત્નથી ચાટે છે, પણ સ્વાભાવિક રીતે નથી એટતી. જેના વ્યાપાર ત્રણ પ્રકારના છે : મનોવ્યાપાર, વચનવ્યાપાર, અને કાયવ્યાપાર. એ ત્રણ પ્રકારના વ્યાપાર વડે જીવોને - કપચય થાય છે.
ગૌ– હે ભગવન્ ! વસ્ત્રને જે પુદ્ગલેને ઉપચય થાય છે તે સાદિ સાંત છે, સાદિ અનંત છે, અનાદિ સાંત છે કે અનાદિ અનંત છે?
૧. હીનપગે.
Jain Education International 2010_05
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
