________________
શ્રીભગવતીસાર બાળી મૂકવો શરીરમાંથી તેલેસ્યા કાઢી. ત્યારે ગોશાલક ઉપર અનુકંપાથી મેં શીત તેજોલેસ્યા બહાર કાઢી. પછી મારી શીત તેજોલેસ્યાથી ગોશાલકનું રક્ષણ થયેલું જોઈ પેલા નાપસે પિતાની તેજોલેસ્યા પાછી ખેંચી લીધી અને કહ્યું, “હે ભગવન્! મેં જાણ્યું, હે ભગવન્! જાણ્યું.”
ત્યારે ગોશાલકે મને પૂછયું, “હે ભગવન ! આ જૂએને મિજબાને “મેં જાણ્યું, મેં જાણ્યું” એવું શું કહ્યું?” ત્યારે મેં તેને બધી વાત સમજાવી. આથી ભય પામી તેણે તેજોલેસ્યા પ્રાપ્ત કરવાનો વિધિ મને પૂછળ્યો. ત્યારે મેં તેને કહ્યું કે, નખસહિત વાળેલી અડદના બાકળાની મૂઠા વડે અને એક ચુલુક પાણી વડે નિરંતર છ-છ ટંકના ઉપવાસ કરી હાથ ઊંચો રાખીને વિહરે, તેને છ માસને અંતે તેજોલેસ્થાન પ્રાપ્ત થાય.
* પછી કોઈ દિવસ અમે કૂર્મગ્રામનગરથી સિદ્ધાર્થગ્રામનગર તરફ જવા નીકળ્યા. ત્યારે રસ્તામાં ગોશાલકે પેલા તલના છોડની વાત કાઢી અને કહ્યું કે, “તમે તો કહેતા હતા કે તે તલને છોડ નીપજશે તથા પેલા પુષ્પના છે પણ તેની ફળીમાં તલરૂપે જન્મશે, પણ તે છોડ તો ક્યારનો નાશ પામી ગયો !” ત્યારે મેં તેને પેલી દિવ્યવૃષ્ટિની વાત કહી અને જાતે જઈને તે તલના છોડને અને પેલા સાત તલને જોઈ લેવાનું તેને કહ્યું.
* ૧. મૂળમાં, “પ્રયોગકાળે વિસ્તીર્ણ અને અપ્રગટાળે સંક્ષિપ્ત’ એવાં તેજેશ્યાનાં બે વિશેષણ છે.
Jain Education International 2010_05
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
